Όλοι όσοι ασχολούνται με αγροτικές ή κηπουρικές εργασίες γνωρίζουν ότι η κοπριά αποτελεί μία σημαντική λύση για λίπασμα στα φυτά. Η προσθήκη κοπριάς δεν συνιστά μόνο μια αποτελεσματική λύση λίπανσης, αλλά και μια περιβαλλοντικά φιλική πρακτική. Πόσοι όμως γνωρίζουν πραγματικά τη σωστή διαχείριση της κοπριάς, ώστε να επιτευχθεί η καλύτερη αποτελεσματικότητά της; Την απάντηση μας την δίνει ο Ανδρέας Παπασταύρου, Διδάκτορας Γεωπονικών Επιστημών (agronomist.gr):
Η κοπριά αποτελείται από κόπρανα και ούρα ζώων, στα οποία φέρονται άχυρα προερχόμενα από τις ζωοτροφές και την επίστρωση του στάβλου. Αυτό που ενδιαφέρει τον καλλιεργητή είναι η χημική σύσταση της κοπριάς, σε διάφορα οργανικά και ανόργανα στοιχεία. Η πλέον πλούσια σε οργανική ουσία κοπριά είναι εκείνη του προβάτου, ενώ η πιο φτωχή είναι της κότας. Αντίθετα, η κοτίσια κοπριά περιέχει σε μεγαλύτερα ποσοστά άζωτο, φωσφόρο και κάλιο, που είναι τα βασικότερα θρεπτικά στοιχεία για τις καλλιέργειες.
Μια άλλη διεργασία, για την οποία υπάρχει αρκετή σύγχυση, είναι η χώνεψη της κοπριάς. Συνήθως οι παραγωγοί διατηρούν την κοπριά στα πιο ακατάλληλα σημεία, αφήνοντάς αυτή εκτεθειμένη στον ήλιο και στη βροχή. Γενικότερα, η διατήρηση της κοπριάς σημαίνει απώλειες σε οργανική ουσία και άζωτο, γι’ αυτό πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα για σωστή φύλαξη και επομένως λιγότερες απώλειες.
Από την κοπριά θα φτιάξουμε… χαρτί!
O Γερμανός χημικός Αλεξάντερ Μπίσμαρκ έκανε τις καλοκαιρινές του διακοπές σε ένα χωριό της Κρήτης. Έβλεπε γύρω του πολλές κατσίκες, να τρώνε και να «αποβάλουν» ό,τι είχαν φάει και του ήρθε μια μεγαλοφυής ιδέα. Ότι θα μπορούσε να αξιοποιήσει τα περιττώματα των ζώων όχι για φυσικό λίπασμα, αλλά για να φτιάξει… χαρτί! Όπως ανακοίνωσε στο συνέδριο της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας που έγινε στη Νέα Ορλεάνη, το χαρτί που εμπνεύστηκε ανακυκλώνει ως πρώτη ύλη τα ζωικά περιττώματα, αντί για την ξυλεία.
¡ Η κοπριά αποτελεί μια θαυμάσια πηγή κυτταρίνης και η ιδέα του Γερμανού χημικού βασίζεται στη διαπίστωση ότι τα ζώα τρώνε τη βιομάζα (π.χ. τα χόρτα) που περιέχει κυτταρίνη, τη μασάνε καλά, τη διαλύουν με ένζυμα και οξέα στο στομάχι τους και τελικά την αποβάλλουν με μορφή κοπριάς.
¡ Ανάλογα με το ζώο, έως το 40% της κοπριάς αποτελείται από κυτταρίνη, η οποία στη συνέχεια είναι εύκολο να απομονωθεί από την κοπριά. Στη συνέχεια η επεξεργασία αυτής της κυτταρίνης για να γίνει χαρτοπολτός απαιτεί πολύ λιγότερη ενέργεια και λιγότερες χημικές ουσίες από ό,τι αν χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη το ξύλο, μιας και τα ζώα έχουν ήδη μασήσει το φυτό και το έχουν επεξεργαστεί!
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ