Βρέθηκα σε ταβέρνα κοντινού χωριού μας και το φιλικό ζευγάρι Ελβετών μου ζήτησε να παραγγείλω ό,τι θέλω, αρκεί να είναι τοπικής κουζίνας… «ό,τι δεν θα δοκιμάσουμε στο ξενοδοχείο που μένουμε!» ήταν τα λόγια τους.
* «Έβαλα κάτω» τον κατάλογο και μετά από μελέτη των μεζέδων, παράγγειλα τα πιάτα που εμείς οι ντόπιοι συνήθως παραγγέλνουμε: ανθούς, ντάκο με ντομάτα, φάβα, ξύγαλο, χόρτα, χοχλιούς και τυροπιτάκια. Αυτά μ’ αρέσουν, αυτά παράγγειλα! Υπήρχαν και άλλα μεζεδάκια, αλλά είπαμε μιαν άλλη φορά.
* Οι συνδαιτυμόνες μου ενθουσιάστηκαν με το που τα είδαν στο τραπέζι. Δοκίμασαν απ’ όλα και μετά από λίγο όλα τα πιάτα άδειασαν, εκφράζοντας την ικανοποίησή τους: «Ήταν από τα καλύτερα γεύματα που έχουμε δοκιμάσει!», ήταν τα λόγια τους και χάρηκα κι εγώ.
Η αξία του απλού πιάτου
Για την τοπική κουζίνα και την αξία του απλού πιάτου με ντόπια υλικά στο «Γαστρονόμο» διαβάσαμε (Άντα Κουγιά):
Χρειαζόμαστε περισσότερη ουσία και γεύση, παρά πιάτα του εξωτερικού με παράξενους συνδυασμούς. Χρειάζεται να πιστέψουμε περισσότερο στην τοπική μας πρώτη ύλη και στην ιστορία της κουζίνας μας, που συνεχίζει να γράφεται στα πιο απρόσμενα και απομακρυσμένα μέρη της Ελλάδας. Να δοκιμάζουμε, να τολμάμε, να ταξιδεύουμε. Και να μην υποτιμάμε την αξία του απλού πιάτου που σφύζει από νοστιμιά κι ας έχει μέσα δύο ή τρία υλικά.
* Τον Ιανουάριο του 2021 δημοσιεύτηκε στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό Nutrients άρθρο ελληνικής ερευνητικής ομάδας σύμφωνα με το οποίο τροφές- γεύματα με θρεπτικά συστατικά της μεσογειακής κουζίνας, προτείνονται για την πιθανή ευεργετική τους δράση στην πρόληψη ή και μείωση των επιβλαβών επιπλοκών της πανδημίας Covid-19.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ