Της Ευαγγελιας Φανουρακη
Στο Δημοτικό Συμβούλιο της Παρασκευής 7 Απριλίου έκανα μια μικρή παρέμβαση επεξηγηματικής φύσης, σχετικά με την εκμίσθωση δημοσίου χώρου για τοποθέτηση καντινών σε παραλίες που μέχρι σήμερα δεν έχει προηγηθεί αντίστοιχη παραχώρηση στο παρελθόν.
Αφού λοιπόν πέρασαν οι Άγιες Μέρες του Πάσχα κι αφού, από ό,τι φαίνεται, είναι επιθυμία κάποιων Κοινοτικών Συμβουλίων να εισηγηθούν να προχωρήσει μια τέτοια διαδικασία για παραλίες της περιφέρειάς τους, κι αφού ως ένα βαθμό γνωρίζω καλά το αντικείμενο λόγω της εργασίας μου, οφείλω να εκφράσω δημόσια τους προβληματισμούς μου, ώστε οι αποφάσεις που θα ληφθούν να μην στηρίζονται σε υποθέσεις κι επιφανειακές εικασίες, αλλά να είναι συνειδητές.
Οι περισσότερες παραλίες της χώρας μας αποτελούν εκτός από πολύτιμα οικοσυστήματα, δημόσιο αγαθό που μπορεί να προσφέρει έσοδα στους δήμους, κεφάλαιο που μπορεί να αποδώσει οφέλη στις επόμενες γενιές. Η διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος όμως μπορεί και πρέπει να αποτελέσει το θεμέλιο της τουριστικής μας υποδομής για ανθρώπους που έρχονται απ’ όλες τις μεριές του πλανήτη για να απολαύσουν ήλιο και θάλασσα. Αυτός ο ήλιος και η θάλασσα, λοιπόν, παρά το ότι προσφέρονται δωρεάν, αποτελούν πηγή εισοδήματος για πολλούς συμπατριώτες μας, που με κάποιο τρόπο αποκτούν το δικαίωμα εκμετάλλευσης μιας παραλίας όπου μπορούν να αναπτύξουν ξαπλώστρες και ομπρέλες τις οποίες ενοικιάζουν στους λουόμενους ή και να τοποθετήσουν κινητές καντίνες για την εξυπηρέτηση των λουόμενων. Κι όλο αυτό είναι θεμιτό, αφού είμαστε υπέρμαχοι της επιχειρηματικότητας.
Στα δύσκολα τώρα… Είναι σαφές πως, καλοπροαίρετα, κάποιοι από τους επιχειρηματίες αυτούς και προκειμένου για την καλύτερη εξυπηρέτηση των λουομένων (σε παράβαση της υφιστάμενης νομοθεσίας περί παρεμβάσεων στον αιγιαλό), θα στήσουν κι ένα ντουζάκι για να ξεπλυθεί το αλάτι, θα τοποθετήσουν και μια τεντίτσα, γιατί -ως γνωστόν- ο ήλιος του μεσημεριού ενέχει κινδύνους, θα απλώσουν κι ένα ξύλινο διαδρομάκι μέχρι την παραλία για να μην κολλάει άμμος στα πόδια μας και φουντώσουν οι μυκητιάσεις, ΑΦΟΥ, στην τελική, το κράτος που έχει την ιδιοκτησία δεν μεριμνά για τους επισκέπτες και την εικόνα της περιοχής μας!
Σιγά -σιγά, στην ίδια λογική, μια καντίνα που αποτελεί πλέον νομοθετικά κανονικό κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος (δηλαδή δεν περιορίζεται σε νερό και σάντουιτς, αλλά προσφέρει πλήθος αγαθών) με την ύδρευση, την αποχέτευση και το ρεύμα της, θα οδηγηθεί με μαθηματική ακρίβεια στο να μετατραπεί σε ένα υπερσύγχρονο «μπιτσόμπαρο» (μπορείτε να αναζητήσετε αντίστοιχες περιπτώσεις σε Χαλκιδική και Ρόδο). Ένα «μπητς μπαρ» που ναι μεν θα εξυπηρετεί τους λουόμενους, θα προβάλει στα «social media» την ομορφιά των παραθαλάσσιων περιοχών μας, αλλά θα δημιουργήσει παράλληλα αθέμιτο ανταγωνισμό προς τις υφιστάμενες επιχειρήσεις και μακροπρόθεσμη περιβαλλοντική επιβάρυνση στο οικοσύστημα της -μέχρι εκείνη τη στιγμή- αγνής παραλίας, που δεν μπορεί να αποτιμηθεί εξ αρχής.
Άρα;
Ξεκινάω πάλι από το προφανές! Είμαστε -είμαι- υπέρ της επιχειρηματικότητας και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας! Σαφώς και θέλω να αναπτυχθούν τουριστικά περιοχές που μέχρι τώρα αισθάνονται ότι δεν έχουν λάβει την θέση που τους αναλογεί στον τουριστικό χάρτη. Όμως αυτό θα πρέπει να γίνει με όρους και προδιαγραφές που θα εξασφαλίσουν όχι ένα πρόσκαιρο κέρδος σε λίγους, αλλά μια μακρόχρονη- βιώσιμη – συνύπαρξη φυσικού περιβάλλοντος και ανθρώπινης δραστηριότητας.
Φέτος το καλοκαίρι λοιπόν, τμήμα μιας μακρόσυρτης προεκλογικής περιόδου, όπου πολλά μπορεί να παρερμηνευτούνε σε προσωπικές χάρες και «ρουσφέτια» κι ενώ η τουριστική σεζόν έχει ήδη αρχίσει και δεν υπάρχει χρόνος για σωστό σχεδιασμό ενός τέτοιου εγχειρήματος για κάθε παραλία του Δήμου, συνετό θα ήταν τέτοιου είδους παραχωρήσεις, να αναβληθούν.
Ειδάλλως, όποιος ή όποιοι προβούν σε τέτοιες παραχωρήσεις θα πρέπει υπεύθυνα να μας εξηγήσουν σύντομα για την υποβάθμιση και ζημιά που θα προκαλέσουν αναλαμβάνοντας και την ευθύνη…
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΦΑΝΟΥΡΑΚΗ
Υγιεινολόγος MPh
Αντιδήμαρχος Δημόσιας Υγείας και Δημοσίων Σχέσεων Δήμου Αγίου Νικολάου
