Ένα ενδιαφέρον άρθρο δημοσίευσε εφημερίδα της Γερμανίας. Αφορά τους λαγοκέφαλους, που έχουν κατακλύσει την ανατολική Μεσόγειο θάλασσα. Με κύρια αναφορά σε κάποια μέθοδο που βρήκε Τούρκος… να χρησιμοποιεί το δέρμα από τους τοξικούς λαγοκέφαλους για να φτιάξει πορτοφόλια! Μάλιστα γίνεται αναφορά για πολύ καλής ποιότητας προϊόν!
* Στο ίδιο κείμενο διαβάζουμε (μεταφράζω) αρκετά, άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία: Οι λαγοκέφαλοι έχουν εξαπλωθεί στη Μεσόγειο Θάλασσα. Τρώνε τα τοπικά αποθέματα ψαριών, ιδιαίτερα τα καλαμάρια, τα καβούρια και τις γαρίδες, ενώ συχνά καταστρέφουν τα δίχτυα των ψαράδων. Σύμφωνα με εκτιμήσεις Τούρκων ψαράδων, η παρουσία λαγοκέφαλων δημιουργεί ζημιά 2 με 5 εκατομ. ευρώ κάθε χρόνο. Όσο πλησιάζουμε στη Διώρυγα του Σουέζ, τόσο πιο πυκνός είναι ο πληθυσμός τους.
* Η τουρκική κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει κάτι για να αντιμετωπίσει αυτήν την κατάσταση και, εδώ και μερικά χρόνια, προσφέρει πριμοδότηση. Επί του παρόντος 12.50 τουρκικές λίρες ανά πτερύγιο λαγοκέφαλου, που είναι περίπου 70 λεπτά του ευρώ ανά δείγμα. Ο Ekin Akoglu, βιολόγος στο Πανεπιστήμιο Odtü στην Άγκυρα είναι επικριτικός για το σύστημα μπόνους. Στην Κύπρο, για παράδειγμα, ένα παρόμοιο σύστημα κινήτρων ισχύει για περισσότερα από δέκα χρόνια, με σημαντικά υψηλότερες πριμοδοτήσεις ανά ψάρι. Ωστόσο, τίποτα δεν έχει αλλάξει.
* Τώρα έρχεται ένας Τούρκος μηχανικός και χρησιμοποιεί το δέρμα των λαγοκέφαλων, μεταποιώντάς το σε τσάντες και πορτοφόλια! Έχει ήδη υποβάλει το επεξεργασμένο δέρμα του ψαριού σε πολυάριθμες εργαστηριακές εξετάσεις και έχει βρεθεί ότι έχει καλές ιδιότητες, καλύτερες από αυτό της αγελάδας.
* Ο Τούρκος μηχανικός αναφέρει ότι για μια τσάντα χρειάζονται περίπου επτά λαγοκέφαλοι, με μέσο όρο μήκος τα 30 εκατοστά. Παίρνει τα δέρματα από τους ψαράδες και πάντα πληρώνει λίγο παραπάνω από το κρατικό πριμ. Με τρεις βοηθούς μπορεί να πιάσει περίπου 100 λαγοκέφαλους την ώρα!
* Το άρθρο καταλήγει με τις διαπιστώσεις ότι δεν υπάρχουν πληροφορίες για το συνολικό πληθυσμό των λαγοκέφαλων στη Μεσόγειο. Αλλά, από τη στιγμή που έχει γίνει μια τέτοια εισβολή, είναι σχεδόν αδύνατο να αντιστραφεί. Θαλάσσιος βιολόγος πιστεύει ότι μπορούν να υπάρξουν μόνο δύο λύσεις: είτε να εμφανιστεί ένας φυσικός θηρευτής, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν σε παρόμοιες καταστάσεις, είτε να βρεθεί ένας τρόπος για την εμπορευματοποίηση της αλιείας του ψαριού… αν το δηλητήριο του ψαριού θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για φαρμακευτικούς σκοπούς.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ
