Μετά από αρκετό διάστημα επισκέφθηκα ξανά το φαράγγι της Κριτσάς. Μάζεψα κάποια κομμένα μαύρα λάστιχα στην είσοδο που έδειχναν άσχημα, στο χώρο που σταθμεύουν τα αυτοκίνητα των επισκεπτών. Περπάτησα και ένα μικρό τμήμα του φαραγγιού, μέχρι το πιο στενό σημείο του. Δεν έχει αλλάξει κάτι. Με ενόχλησαν μόνο κάποια κόκκινα σημάδια που χωρίς λόγο έβαλε κάποιος με σπρέι.
* Μου έκανε καλή εντύπωση ότι, ενώ δεν έχει αρχίσει ακόμα ο τουρισμός, συνάντησα τρία ζευγάρια τουριστών. Απογευματινή ώρα μετά τις 6! Φανταστείτε τί θα γίνει το επόμενο διάστημα. Στην επιστροφή ανέβηκα στην Κριτσά, από το παλιό μονοπάτι Κριτσάς – Ταπών και χάρηκα που σε ένα στενό σημείο τοποθετήθηκε προστασία από σχοινί για περισσότερη ασφάλεια.
ΥΓ.: Η βρύση, που φτιάχτηκε στην αρχή του δρόμου, που οδηγεί στο φαράγγι πρέπει να ολοκληρωθεί. Αν όχι το νερό, τουλάχιστον τα εγκαταλελειμμένα υλικά.
ΛΕΩΝ. Κ.
