Επισκέφθηκα ξανά το φαράγγι της Κατσικαντάρας, μεταξύ Καλού Χωριού και Πρίνας. Όπως η Κριτσά έχει -κάπως- αξιοποιήσει το φαράγγι της, έτσι και το Καλό Χωριό μπορεί να αξιοποιήσει το φαράγγι του.
Το πρόβλημα είναι ότι στην αρχή του υπάρχει φράχτης που είναι αδύνατον να τον περάσουμε. Είναι κρίμα ένα τόσο ωραίο τοπίο να παραμένει αναξιοποίητο. Ας παραμείνει το πλέγμα… μια πόρτα να μπορούμε να ανοίγουμε και να κλείνουμε χρειάζεται μόνο!
Μεγάλο πλεονέκτημα και των δυο φαραγγιών είναι ότι βρίσκονται κοντά στον Άγιο Νικόλαο και ότι και τα δύο μπορούν να συνδυάσουν κυκλική διαδρομή. Στο φαράγγι του Καλού Χωριού, περίπου μια ώρα μετά την είσοδό μας μπορούμε να εξέλθουμε και να επιστρέψουμε από το παλιό μονοπάτι που ένωνε το Καλό Χωριό με την Πρίνα.
Επίσης, σημαντικό προσόν του φαραγγιού του Καλού Χωριού είναι η μεγάλη βλάστηση που διαθέτει -σε κάποια σημεία θυμίζει το πολυδιαφημισμένο φαράγγι του Ρίχτη- και το ότι ακόμα και το καλοκαίρι θα συναντήσουμε κολύμπες με νερό! Όσο για το μονοπάτι Καλού Χωριού- Πρίνας έχει ήδη σηματοδοτηθεί εξαιρετικά από συνεργείο της ΔΑΕΑΝ.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ