Περπατώντας στον περιφερειακό της Μαρίνας διαπίστωσα ότι τρεις αθάνατοι έχουν βγάλει το τεράστιο και μεγαλοπρεπές άνθος τους. Το επιστημονικό όνομα του φυτού «αθάνατος» είναι αγαύη η αμερικάνικη, από την ομηρική λέξη αγαυός, που σημαίνει μεγαλοπρεπής. Μετά από την άνθιση και την καρποφορία του αθάνατου, ολόκληρος ο βλαστός πεθαίνει, αλλά το φυτό διατηρείται στη ζωή, γιατί πολλαπλασιάζεται με υπόγειες παραφυάδες, που δημιουργούν νέα φυτά τα οποία, μετά από 10 με 20 χρόνια, θα δώσουν νέα ανθοφορία.
* Πολλούς αθάνατους βλέπουμε κατά καιρούς κατά μήκος του Ξεροπόταμου, μεταξύ Αγίου Νικολάου και Λιμνών, αλλά και σε πολλά άλλα σημεία του Λασιθίου. Διάβασα ότι το βασικό συστατικό για την παραγωγή της τεκίλας, στο Μεξικό είναι ένα είδος «Αθάνατου», το Agave tequilana… και ότι συγγενές είδος με αυτό του Μεξικού είναι και οι δικοί μας αθάνατοι. Η δικιά μας τεκίλα λέγεται… ρακή!
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ
