«Η Αγ. Μαρία Μεθυμοπούλα γεννήθηκε από ευσεβείς γονείς στο χωριό Κάτω Φουρνή της Επαρχίας Μεραμβέλλου του Νομού Λασιθίου Κρήτης στα δύσκολα και πικρά χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς. Διακρινόταν για τη σεμνότητα και τη σωματική της ομορφιά…», αναφέρει ο συναξαριστής.
Πρόκειται για ένα από τα πρόσωπα των κρητικών Αγίων που έχουν προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον στο πλαίσιο έκθεσης αγιογραφίας που οργανώνεται στο Ηράκλειο.
Οι Βρακοφόροι Άγιοι Μανουήλ και Ιωάννης των Σφακίων, οι Τέσσερις Νεομάρτυρες του Ρεθύμνου, η Αγ. Μαρία Μεθυμοπούλα, ο Αγ Ιωάννης Φραγκοπούλου, ο Αγ Μύρωνας, ο Αγ Ιωάννης ο δραγάτης, ο Αγ Μαθιός, ο Αγ Γεώργιος ο Διβόλης, ο Αγ Μάρκος ο Κρής, οι Φουστανελάδες Άγιοι της Σαμοθράκης, η Αγία Αργυρή της Προύσας και πολλές ακόμα μοναδικής ομορφιάς και σπανιότητας αγιογραφίες έχουν προκαλέσει πανελλήνιο ενδιαφέρον. Σαράντα έξι Βρακοφόροι Κρητικοί και Φουστανελάδες Άγιοι από την υπόλοιπη Ελλάδα έχουν μια ξεχωριστή θέση στη συγκεκριμένη έκθεση που γίνεται σε συνδιοργάνωση της Περιφέρειας Κρήτης και του Μουσείου Χριστιανικής τέχνης «Αγ. Αικατερίνη Σιναιτών». Το παλαιότερο έργο της έκθεσης από το 1836 ενώ τα νεότερα φτάνουν μέχρι τις μέρες μας.
Η έκθεση έχει ταυτόχρονα εικαστικό, θρησκευτικό και κοινωνικό περιεχόμενο και ενδιαφέρον και φανερώνει την πολλαπλή σημασία του ενδύματος στην χριστιανική τέχνη. Η ορθόδοξη αγιογραφία αποτύπωνε και διέσωζε μέσα από την ενδυμασία πληροφορίες από την καθημερινότητα, παρέχοντας πολύτιμο λαογραφικό και ιστορικό υλικό. Στα έργα της έκθεσης ωστόσο, ο ρόλος της ενδυμασίας έχει μία ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα, καθώς απεικονίζονται αφιερωτές και Νεομάρτυρες, που χρειαζόταν να γίνουν άμεσα αναγνωρίσιμοι από τους πιστούς. Το ένδυμα γίνεται πρωτεύον στοιχείο της σύνθεσης, σηματοδοτώντας το πέρασμα της αγιογραφίας από τους ρωμαϊκούς χιτώνες στις παραδοσιακές ενδυμασίες.
Η ιστορική περίοδος κατά την οποία φιλοτεχνήθηκαν οι αγιογραφίες της έκθεσης, συμπίπτει με την απελευθέρωση από τον οθωμανικό ζυγό. Έτσι, όταν οι πλανόδιοι ζωγράφοι της Ηπείρου άρχισαν να ντύνουν του αγίους στις εικόνες τους με φουστανέλες, το ελληνικό κράτος είχε μόλις γεννηθεί. Οι τοπικές ενδυμασίες κυριαρχούσαν σε ολόκληρο σχεδόν τον ελληνικό χώρο και οι Νεομάρτυρες απεικονίζονταν στις εικόνες ακριβώς όπως ήταν στην επίγεια ζωή τους, με στιβάνια, βράκες και φουστανέλες. Οι εικόνες αυτές βρίσκονται επομένως σε άμεση συνομιλία με την κοινωνία και την εποχή κατά την οποία φιλοτεχνήθηκαν.
Όπως λέει η επιμελήτρια της έκθεσης, Δρ. Έφη Ψιλάκη «Η εισαγωγή των τοπικών ενδυμασιών στις εικόνες των Νεομαρτύρων αποτέλεσε σημαντική τομή στην εξέλιξη της θρησκευτικής ζωγραφικής κατά την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας και ιδιαίτερα κατά τον 19ο αιώνα. Αυτοδίδακτοι λαϊκοί καλλιτέχνες τολμούν στα δύσκολα αυτά χρόνια να απεικονίσουν τις σεπτές μορφές των ανθρώπων που έδωσαν τη ζωή τους για τη χριστιανική πίστη και την πατρίδα με τις καθημερινές φορεσιές τους και να δημιουργήσουν νέους εικονογραφικούς τύπους αλλά και νέα ηθικά πρότυπα. Η εντυπωσιακή αυτή έμπνευση αποτέλεσε αφετηρία σημαντικών εξελίξεων στον εκκλησιαστικό και στον κοινωνικό χώρο και εξέπεμψε πολλαπλά μηνύματα. Άγιος δεν ήταν πια μόνον εκείνος που είχε μαρτυρήσει σε κάποια μακρινή εποχή, όπως είναι τα χρόνια των διωγμών, άγιος μπορούσε να είναι ο συντοπίτης, ο άνθρωπος που κινούνταν στον ίδιο χώρο με τον πιστό και, μάλιστα, κατά τον ίδιο χρόνο. Ήταν εκείνος που είχε τις ίδιες αγωνίες, την ίδια πίστη, εκείνος που ντυνόταν με την ίδια φορεσιά».
Σύμφωνα με τους συνδιοργανωτές, για πρώτη φορά, Κλήρος, Θεσμικοί εκπρόσωποι, φιλότεχνοι, πολίτες, θα μπορέσουν να δουν συγκεντρωμένες σπάνιες αγιογραφίες που απεικονίζουν Νεομάρτυρες της Ελληνικής Εκκλησίας με παραδοσιακές φορεσιές, βράκες και φουστανέλες. Τα έργα συλλέχθηκαν από Εκκλησίες και Μητροπόλεις από όλη την Ελλάδα και εκτίθενται στον μοναδικής ομορφιάς χώρο του Μουσείου, που στεγάζεται στον παλαιό ναό της Αγίας Αικατερίνης, χτισμένο ήδη από τον 13ο αιώνα στην αρχική του μορφή. ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΤΣΑΛΑΚΗΣ
