Πραγματοποιήθηκε μία ακόμα εκδήλωση από το Σύλλογο Μικρασιατών και Ποντίων Μεραμπέλλου (Σάββατο 26 Νοεμβρίου, ΡΕΞ)., αφιέρωμα στα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή (1922-2022).
«Η ανάγκη της θύμησης» ήταν ο τίτλος της και, αυτή τη φορά, η εκδήλωση ήταν μουσική. Είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε ένα εξαιρετικό επετειακό αφιέρωμα στα 100 χρόνια από την εθνική συμφορά του ξεριζωμού του Μικρασιατικού Ελληνισμού από τις μακραίωνες εστίες του. Ακούστηκαν τραγούδια μικρασιάτικα αλλά και νεότερα που είχαν σχέση με το τραγικό αυτό γεγονός.
«Είναι καιρός μνημοσύνης και ενθυμήσεων»
Το καλωσόρισμα έγινε από την πρόεδρο του Συλλόγου κ. Ρίτσα Χατζημιχάλη: «Αυτή είναι η δεύτερη κατά σειρά από τις τρεις που έχει προγραμματίσει ο Σύλλογος μας στα πλαίσια της επετειακής αυτής χρονιάς. 100 χρόνια μετά και υπάρχει “Η ανάγκη της θύμησης”, δηλαδή η ανάγκη όχι μόνο ενάντια στη διάβρωση της συλλογικής μνήμης, αλλά και σ’ αυτούς που σθεναρά αντιτάχθηκαν σ’ αυτήν. Ο ξεριζωμός του Μικρασιατικού Ελληνισμού από τις μακραίωνες εστίες του είναι μια επέτειος η οποία καταγράφεται ως μέγιστο κεφάλαιο της κατ’ εξοχήν καταστροφής στην ελληνική ιστορία. Είναι καιρός μνημοσύνης και ενθυμήσεων. Οι μνήμες αναζητούν διέξοδο και αποτελούν ταυτόχρονα υπενθύμιση οφειλής και χρέους».
«Αυτή η μουσική γιορτή είναι κάτι περισσότερο από μια γιορτή για μας» συνέχισε η κ. Χατζημιχάλη. «Βρισκόμαστε εδώ σήμερα για να τραγουδήσουμε τραγούδια μνήμης. Τραγούδια που θυμόμαστε πολλοί από μας να τραγουδάνε οι γονείς μας, οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας στα γιορτινά τραπέζια. Τραγούδια που τα κουβάλησαν μαζί τους μέσα στις καρδιές τους ερχόμενοι από τις περιοχές της Μικράς Ασίας. Την μουσική επιμέλεια της εκδήλωσης έχει ο κ. Κώστας Λυμπρίτης. Πλαισιώνεται από κείμενα και διαφάνειες που έχει επιμεληθεί ο κ. Γιάννης Σταμέλος. Αυτό που θα σας παρουσιάσουμε το δημιουργήσαμε με πολύ μεράκι για να τιμήσουμε ακριβώς αυτά τα πρόσωπα. Ελπίζουμε να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών σας καθώς οι περισσότεροι από μας είμαστε ερασιτέχνες» ήταν τα λόγια της κ. Χατζημιχάλη.
Μια πολυδιάστατη «παράσταση»
Κατόπιν ξεκίνησε η πολυδιάστατη «παράσταση» με σχολιαστή και καθοδηγητή τα πολυμέσα που προβάλλονταν και ακούγονταν από τον υπολογιστή του κ. Γιάννη Σταμέλου.
Ήταν ένα μικρό αφιέρωμα στον πολιτισμό της Ιωνίας των Ελλήνων των αρχών του 20ου αιώνα, βασισμένο σε μουσικές, κείμενα, εικόνες και αποσπάσματα από ιστορικά ντοκιμαντέρ που δημιουργήθηκαν για να εκφράσουν τις χαρές και τον πόνο των ξεριζωμένων Ελλήνων της Ιωνίας… με υπόκρουση τη θαυμάσια μουσική του Ξαρχάκου από το «Ρεμπέτικο».
Ο δημιουργός του σεναρίου της εκδήλωσης εισαγωγικά μας υπενθύμισε το κλίμα που επικρατούσε την εποχή των πρώτων χρόνων του 20ου αιώνα, όπου κυριαρχούσε ακόμα το πνεύμα της Μπελ Επόκ (1871-1914). Ο κόσμος ζούσε μια παρατεταμένη ειρηνική περίοδο και τίποτα δεν προμήνυε τις επερχόμενες καταστροφές του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου.
Στη συνέχεια έγινε μια σύντομη αναφορά στην άνοδο του Βενιζέλου και στους Βαλκανικούς πολέμους που διπλασίασαν την έκταση της Ελλάδας. Κατόπιν ο Εθνικός Διχασμός (1914-1917) και, όπως σχολιάστηκε, η Μικρασιατική Καταστροφή σε κάποιο βαθμό θεωρείται απόρροια του Εθνικού Διχασμού. Οι αναφορές στη συνέχεια επικεντρώθηκαν στη Σμύρνη, ως εκπρόσωπο του ελληνισμού της Ιωνίας. Εκτεταμένη αναφορά στον πολιτισμό της Ιωνίας.
Τρόπος ζωής, κοσμοπολιτισμός, τέχνες, γράμματα, συνήθειες, εμπόριο, οικονομία σχολιάστηκαν, είτε με μουσικές, είτε με κείμενα, είτε με τραγούδια τα οποία απέδωσαν καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης μια μεικτή χορωδία με τη συνοδεία του μουσικού σχήματος των Κωστή Λυμπρίτη (ακορντεόν), ο οποίος έκανε και τη μουσική διδασκαλία, Γιώργου Γενειατάκη (κιθάρα), Σπύρου Ζερβούδη (μπουζούκι), Μανώλη Γιαννατζή (μπαγλαμά) και Λεοντίνης Λυμπρίτη (κρουστά).
Οι αναφορές αφορούσαν την περίοδο 1917-1919, δηλαδή πριν ο Βενιζέλος πείσει τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής να αναλάβει η Ελλάδα, ως χώρα με τον μεγαλύτερο πληθυσμό Ελλήνων στην Ιωνία, την εποπτεία της περιοχής και η οποία μετά από πέντε χρόνια θα αποφάσιζε με δημοψήφισμα για την τύχη της.
Οι συντελεστές
Μουσικοί: Κώστας Λυμπρίτης (ακορντεόν, φωνή) Γιώργος Γενειατάκης (κιθάρα, φωνή) Μανώλης Γιαννατζής (μπαγλαμά, φωνή) Σπύρος Ζερβουδάκης (μπουζούκι) και Λεοντίνη Λυμπρίτη (μπεντίρ, φωνή)
Χορωδία: Κάλλια Χουρδάκη, Κατερίνα Παρασκάκη, Φωφώ Κουνενάκη, Μαρία Καραγεώργου, Στάσα Κουτελιέρη, Ευαγγελία Μουστάκα, Ρίτσα Χατζημιχαήλ, Γιάννης Σταμέλος, Κίμων Λιανουδάκης, Γιώργος Φουλεδάκης
Επιμέλεια κειμένων και διαφανειών: Γιάννης Σταμέλος. Έλαβε μέρος η Σχολή Χορού Γιαννίκου- Ταμιωλάκη: Δεμέτζος Θωμάς, Τουτουδάκης Δημήτρης, Παπαδάκης Γιώργος και Καλτσάς Θανάσης. Χόρεψαν το αϊβαλιώτικο ζεϊμπέκικο και το πολίτικο χασάπικο.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ
