Πραγματοποίησε επιτέλους ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου (https://orsian.blogspot.com) την πεζοπορία Έξω Μουλιανά – Οροπέδιο Λιμνών – κορυφή Μεγάλη Μούρη, που είχε αναβληθεί ήδη τρεις φορές λόγω κακού καιρού το φετινό χειμώνα. Μάλιστα, λόγω της δυσκολίας της, είχε γίνει κι ανέκδοτο στις παρέες μας: «Προσευχήθηκαν πολλοί να χαλάσει ο καιρός, για να μην πάμε στη Μεγάλη Μούρη».
Βίντεο: Γιάννης Πάγκαλος (Photo Pagalos)
Ξεκινήσαμε λοιπόν από το κέντρο του χωριού Έξω Μουλιανά και ακολουθώντας το, πολύ καλά σηματοδοτημένο από το Γεωπάρκο, ανηφορικό μονοπάτι διασχίσαμε το ημιέρημο Πάνω Χωριό κάνοντας μια μικρή στάση στο βυζαντινό εκκλησάκι του Άη Γιώργη. Ανηφορίζαμε συνεχώς ως τη θέση Πόρτες, όπου υπάρχει παλιός εγκαταλελειμμένος οικισμός στην άκρη του γκρεμού, πάνω από την νότια πλευρά του φαραγγιού του Ρίχτη, όταν αυτό γίνεται βαθύ και ξερικό.
Μια ανηφόρα που φαίνεται να μην έχει τελειωμό
Η ανηφόρα φαίνεται να μην έχει τελειωμό και για να δώσουμε θάρρος ο ένας στον άλλο, το ρίχνουμε στη φιλοσοφία. Μ’ αυτά και μ’ αυτά φτάνουμε στο οροπέδιο των Λιμνών. Λίμνες, εδώ στην περιοχή μας, λέμε τα μεγάλα πετρόκτιστα πηγάδια-στέρνες με τις ενσωματωμένες σκάλες τους, για να φτάσει κανείς πιο χαμηλά, όταν πέφτει η στάθμη τους. Όμως τώρα μετά τις πρόσφατες βροχοπτώσεις είναι ξέχειλα κι ούτε που φαίνεται η σκάλα.
Μετά την ομαδική μας φωτογραφία, μια ομάδα επιλέγει να γυρίσει πίσω στο χωριό και η άλλη θα συνεχίσει ως την κορφή της Μεγάλης Μούρης.
Η διαδρομή γίνεται πιο δύσκολη, γιατί η ανάβαση είναι ελεύθερη και η πλαγιά θαμνώδης, το κρύο αρχίζει να γίνεται τσουχτερό και τα χέρια μουδιάζουν. Το ίδιο και τα πρόσωπα. Μερικοί έβαλαν τις μάσκες του κορωνοϊού για λίγη ζεστασιά. Ομίχλη μας καλύπτει σιγά-σιγά και υγρασία σαν ψιλόβροχο. Μετά από μία ώρα κι ενώ έχουμε φτάσει σχεδόν στην κορυφή, η ορατότητα μειώνεται. Αποφασίζουμε να γυρίσουμε, αλλά, ώσπου να βγάλουμε την αναμνηστική φωτογραφία, ο καιρός ανοίγει τόσο όσο να δούμε τις χιονούρες λίγο παρακάτω κι όσο να φτάσουμε στο ψηλότερο σημείο. «Μη μας στοιχειώσει», που λέει κι ο αρχηγός μας, εννοώντας βέβαια ότι θ’ αφήναμε εκκρεμότητες και το μαράζι ότι δεν φτάσαμε ως το τέλος.
ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ