Πέρασα από το σημείο που είχε πάρει φωτιά πρόσφατα, μεταξύ Πρίνας και Μεσελέρων. Η πρώτη σκέψη ήταν «πάλι καλά!». Η δεύτερη ήταν, αν «πιάνεται η ψυχή μας» με αυτό το μικρό σχετικά κομμάτι που κάηκε, πώς θα νιώθουν όλοι αυτοί που είδαν χιλιάδες στρέμματα να καίγονται, μαζί και οι περιουσίες τους;
Φέτος οι καμένες εκτάσεις ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο και θα χρειαστούν πολλά χρόνια μέχρι η φύση να ανακάμψει… αν δεν την κάψουμε ξανά.
Οι αναδασώσεις
Για το θέμα των πυρκαγιών και της πολυσυζητημένης αναδάσωσης, ο λογιστής και βιολογικός καλλιεργητής Μανώλης Γεροντής μας έστειλε την παρακάτω ενδιαφέρουσα επιστολή:
«Νομίζω η παρακάτω μικρή ιστορία για το διδακτικό της και μόνο λόγο αξίζει να δημοσιευτεί. Βλέπω και αναπτύσσεις και επεξεργάζεσαι το τελευταίο διάστημα το θέμα του είδους της βλάστησης που θα πρέπει να έχει ένα δάσος στον τόπο μας έτσι ώστε ή να μην καίγεται ή να καίγεται δυσκολότερα ή να μεταφέρεται περισσότερο αργά η φωτιά. Πραγματικά είναι ένα σημαντικό θέμα και που όλοι μας -προφανώς περισσότερο οι υπεύθυνες για τα δάση υπηρεσίες- οφείλαμε να γνωρίζαμε.
Πριν 7 περίπου χρόνια είχαμε καταφέρει και οργανώσει στον τόπο μας ένα εξαιρετικά καλό σεμινάριο για μια τεχνοτροπία γεωργικής καλλιέργειας που λέγεται permaculture. Τα μαθήματα τα έκανε ο Αυστραλός Darren Doherty ο οποίος και θεωρείται αυθεντία σ’ αυτήν την μορφή καλλιέργειας. Μάλιστα είναι τόσο γνωστός σ’ αυτούς τους κύκλους καλλιεργητών που ήρθαν και παρακολούθησαν τα μαθήματα, εκτός από εμάς τους ντόπιους, Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι.
Τα μαθήματα έγιναν στον Κουτσουρά. Μάλιστα είχε έρθει και είχε μιλήσει ένα βράδυ στον Άγιο Νικόλαο, στο αμφιθέατρο των γενικών Λυκείων. Είχες έρθει και εσύ και το κάλυψες δημοσιογραφικά. Όσες φορές χρειαζότανε να κάνουμε μάθημα σε εξωτερικό χώρο πηγαίναμε δίπλα στο δασάκι του Κουτσουρά. Εννοείται ότι είχαν προηγηθεί οι καταστροφικές πυρκαγιές στο δασάκι και που είχαν καταστρέψει ένα τεράστιο πευκόδασος. Ακολούθησε αναδάσωση φυτεύοντας διάφορα δένδρα, στην συντριπτική πλειοψηφία, ίσως και στο 90%, πεύκα.
Αντιλήφθηκε λοιπόν ο δάσκαλος ότι είχε προηγηθεί μεγάλη πυρκαγιά και ότι είχε ακολουθήσει η αναδάσωση ουσιαστικά με πεύκα. Κάποια στιγμή, εκεί που έκανε το μάθημα σταματά και φαίνεται ότι κάτι σκέφτεται επίμονα. Κάνει μια μικρή διακοπή και λέγει: “Εδώ έγινε ένα τεράστιο λάθος! Δεν έπρεπε η Δασική Υπηρεσία να επιτρέψει να φυτευτούν πεύκα σ’ αυτόν το χώρο γιατί, πέρα του ότι καίγονται εύκολα, είναι και δίπλα στον δρόμο που τουλάχιστον το καλοκαίρι είναι πολυσύχναστος και με ένα τσιγάρο από τούς περαστικούς ή κάτι άλλο θα καεί ξανά όλο”. Βέβαια η μεγάλη του έκπληξη ήταν όταν κάποιος ντόπιος του είπε ότι η αναδάσωση έγινε με την επίβλεψη της Δασικής Υπηρεσίας. Κρίμα είπε».
ΛΕΩΝ.Κ.
