Πόσοι άραγε γνωρίζουν ότι ο Ερωτόκριτος διαδραματίζεται στην Αθήνα ή ποιο είναι το τέλος του θρυλικού έρωτα των δύο έφηβων πρωταγωνιστών του; Ο Ερωτόκριτος του Βιτσέντζου Κορνάρου είναι ένα από εκείνα τα έργα-ορόσημα που κουβαλούν πάνω τους όλες τις αρετές ενός λογοτεχνικού θησαυρού και ταυτόχρονα την κατάρα του κλασικού: όλοι τον γνωρίζουμε λίγο-πολύ από το σχολείο ή από κάποιο μελοποιημένο στίχο του, ωστόσο οι περισσότεροι αγνοούμε το πραγματικό του περιεχόμενο.
Επιτρέψτε μας να σας ξανασυστήσουμε τον Ερωτόκριτο
Ο Γιώργος Γούσης στην εικονογράφηση και οι Δημοσθένης Παπαμάρκος και Γιάννης Ράγκος στο σενάριο, δημιούργησαν ένα graphic novel που επιχειρεί να φέρει τον Ερωτόκριτο πιο κοντά στη γενιά του Game of Thrones, να τον ξανασυστήσει σε όσους νομίζουν ότι τον ξέρουν, αλλά και να ανανεώσει την αίγλη του στα μάτια όσων τον αγαπούν.
Η αρχική πρόταση για τη μεταφορά σε κόμικ ενός έργου της κλασικής ελληνικής γραμματείας ήρθε στους τρεις δημιουργούς από τις εκδόσεις Polaris. Με σχετική ευκολία ο Ερωτόκριτος έβγαλε από τη μέση τον “ανταγωνισμό”, χάρη στις πλούσιες σκηνές δράσης του που προσφέρουν άφθονο υλικό προς εικονογράφηση, αλλά και τους διαχρονικούς θεματικούς του άξονες που μπορούν ακόμα να συγκινήσουν το κοινό του 21ου αιώνα. Υπάρχουν μάχες, υπάρχουν πόλεμοι, υπάρχουν μονομαχίες, υπάρχει ο κώδικας τιμής που πρέπει να τηρηθεί. Υπάρχουν μοτίβα που είναι διαχρονικά. Μάλιστα στη συζήτηση μεταξύ μας, σε πιο χαλαρές στιγμές της δουλειάς, λέγαμε ότι αυτά τα μοτίβα τα βλέπουμε, ας πούμε, στο Game of Thrones. Είναι ακριβώς αυτά τα ίδια θέματα, υποστηρίζει ο Γιάννης Ράγκος.
Ωστόσο ο Ερωτόκριτος έθεσε στους δύο συγγραφείς που ανέλαβαν το δύσκολο έργο του σεναρίου ένα θεμελιώδες πρόβλημα. H μεγαλύτερη δυσκολία είχε να κάνει με το πώς θα αντιμετωπίσουμε τη γλώσσα του Κορνάρου. Ο Ερωτόκριτος είναι γραμμένος σε ποιητικό λόγο με ομοιοκταληξία στο μεσαιωνικό κρητικό ιδίωμα και η ταυτότητα του έργου ορίζεται από αυτή τη γλώσσα, μας τόνισε ο Δημοσθένης Παπαμάρκος. Πώς, λοιπόν, οι 12.012 στίχοι έμμετρης ποίησης του 17ου αιώνα θα ξαναβαπτίζονταν στη γλώσσα των κόμικ και θα απευθύνονταν σε ένα ευρύτερο κοινό, χωρίς να χαθεί κάθε επαφή με το διάσημο για το λυρισμό και την ευστοχία του λόγο του Κορνάρου; Καταλήξαμε στη σολωμόντειο λύση του να αποδοθούν οι διάλογοι σε έναν νεοελληνικό λόγο πεζό, στρωτό, απαλλαγμένο από νεολογισμούς και οι αφήγηση να είναι αυτούσια αποσπάσματα από το πρωτότυπο έργο, μας εξήγησε. (CNN)