Ο υβριδικός σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που σχεδιάζει η ΤΕΡΝΑ να υλοποιήσει στην Κρήτη με την αξιοποίηση των νερών του Φράγματος των Ποταμών, την κατασκευή δεξαμενής στα Χάρκια και την κατασκευή δύο μεγάλων αιολικών πάρκων στην περιοχή της Σητείας, έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις, προβληματισμό και αμφιβολίες και έχει διχάσει ακόμα και τα δημοτικά συμβούλια των εμπλεκόμενων περιοχών. Το μεν δημοτικό συμβούλιο Αμαρίου έχει γνωμοδοτήσει με πλειοψηφία θετικά επί της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων της εταιρείας, το δε δημοτικό συμβούλιο Σητείας ομόφωνα αρνητικά και μένει να γνωμοδοτήσει το δημοτικό συμβούλιο Ρεθύμνου, το οποίο θα συζητήσει το θέμα στη σημερινή του συνεδρίαση, και το περιφερειακό συμβούλιο Κρήτης. Την τελευταία λέξη θα την πει η ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος, το οποίο έχει εγκρίνει τη μελέτη, πρέπει όμως να δώσει και το τελικό πράσινο φως ή όχι για να δοθεί ακολούθως η άδεια από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας για την εγκατάσταση και την έναρξη εργασιών του έργου.
Για την υλοποίηση του έργου η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή έχει υπογράψει συμφωνία με τον Οργανισμό Ανάπτυξης Δυτικής Κρήτης (ΟΑΔΥΚ), σήμερα Οργανισμό Ανάπτυξης Κρήτης. H σύμβαση αφορά τη μελέτη, τη χρηματοδότηση, την κατασκευή και την εκμετάλλευση υβριδικού σταθμού παραγωγής ενέργειας, εγγυημένης ισχύος 50 MW, στο Φράγμα Ποταμών του Δήμου Αμαρίου στον Νομό Ρεθύμνου. Το έργο εκτιμάται ότι θα κοστίσει συνολικά περίπου 280 εκ. Ευρώ.
Σύμφωνα με την καταρχήν μελέτη του έργου, εντός του κτηρίου του σταθμού παραγωγής και κοντά στο Φράγμα Ποταμών θα εγκατασταθούν τρεις αναστρέψιμες μονάδες των 25 MW και 10 αντλίες των 3,20 MW. Ο υβριδικός σταθμός περιλαμβάνει και δύο αιολικά πάρκα συνολικής ισχύος 81 MW στον Νομό Λασιθίου, στη Σητεία.
Απέναντι σε αυτό το μεγάλο έργο είναι το Παγκρήτιο Δίκτυο κατά των ΒΑΠΕ με συγκεκριμένα επιχειρήματα, περιβαλλοντικά, οικονομικά και κοινωνικά και πραγματοποιεί ενημερωτικές συναντήσεις, όπως αυτή που έγινε προχθές στο Ρέθυμνο.
«Πρόκειται για ένα μεγάλο έργο που θα στοιχίσει περίπου όσο τα 2/3 του επιχειρησιακού προγράμματος Κρήτης, πολύ δαπανηρό, με πολύ μεγάλο περιβαλλοντικό αποτύπωμα», ανέφερε χαρακτηριστικά μιλώντας στον Team FM η αρχιτέκτονας, μέλος του Δικτύου, Βάνα Σφακιανάκη.
Η ίδια σημείωσε αναφερόμενη στις οικονομικές επιπτώσεις του σχεδιαζόμενου έργου, ότι «στην ουσία όλη αυτή η επένδυση θα πληρωθεί με τους δικούς μας λογαριασμούς του ρεύματος. Θα το πληρώσει η κοινωνία και πολύ ακριβά. Υπολογίζουμε ότι η τιμή του ρεύματος όπως θα προκύπτει από την υδροηλεκτρική ενέργεια, είναι περίπου πέντε φορές αυτό που πληρώνουμε στο οικιακό τιμολόγιο. Αυτό που πρέπει να σκεφτούμε είναι ότι τόσα χρόνια μας βομβαρδίζουν και μας φορτώνουν με ενοχές για το ότι η ενέργεια στοιχίζει πολύ και την επιβαρύνεται όλη η Ελλάδα μέσω των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και ξαφνικά τώρα έρχονται να μας φορτώσουν ένα έργο το οποίο κοστίζει πολύ παραπάνω.
Και μάλιστα είναι στο σύνολο 14 τα έργα που έχουν άδεια από τη ΡΑΕ. Αυτό στην Κρήτη θα είναι το τέταρτο και έπονται άλλα».
Η κα Σφακιανάκη επισημαίνει ότι ως επιχείρημα για την αναγκαιότητα του έργου προβάλλεται η προτεραιότητα των ρύπων και οι υποχρεώσεις της χώρας σε σχέση με το ποσοστό των ΑΠΕ που πρέπει να πιάσει. Το τρίο, όπως υποστηρίζει η ίδια, “που δεν το λένε” είναι ότι «μεταφέρονται με τέτοιο τρόπο oι προτεραιότητες στα έργα ενέργειας, στην πραγματικότητα πριμοδοτούν αυτά τα έργα και έτσι ενώ έχουμε τόσες διαφορετικές ανάγκες βάζουν σε προτεραιότητα αυτά τα έργα».
Η κα Σφακιανάκη συμπληρώνει πως «αν αυτή τη στιγμή ήμασταν ελεύθεροι να έχουμε έναν αναπτυξιακό προγραμματισμό, όπως πριν μερικές δεκαετίες, τότε κανείς δεν θα σκεφτόταν τέτοια έργα. Αν σκεφτεί κανείς ότι στην Κρήτη μειώνεται συνεχώς ο πρωτογενής τομέας, και σε απόλυτα νούμερα και σε προστιθέμενη αξία, αν σκεφτούμε τα προβλήματα με τον τουρισμό που αυξάνεται ποσοτικά αλλά δεν αυξάνονται τα έσοδα, όταν επίσης παραδέχονται σοβαρές μελέτες ότι είναι πολύ δύσκολο να ανακάμψουμε με τα θέματα ανεργίας, που θα δίναμε τα λεφτά αν ήταν δικά μας και μπορούσαμε να τα διαθέσουμε»;
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ
Το υβριδικό έργο θα συμβάλει ενεργειακά στις ανάγκες της Κρήτης με ένα ποσοστό της τάξης του 5%, δεν αποτελεί δηλαδή λύση ενεργειακής αυτονομίας, πόσω μάλλον τώρα που δρομολογείται και το καλώδιο διασύνδεσης με την ηπειρωτική χώρα. Η κα Σφακιανάκη τονίζει: «Κάποιοι υποστήριζαν τα υβριδικά ως λύση αυτονομίας της Κρήτης, πριν το καλώδιο. Πέρα από το γεγονός ότι τώρα δρομολογείται το καλώδιο, ο τρόπος που κατασκευάζονται αυτά τα υβριδικά, δεν δείχνουν να λειτουργούν ως αυτόνομα συστήματα. Στην ουσία το έργο αποτελείται από δύο συστήματα ανεξάρτητα. Δύο αιολικά πάρκα στη Σητεία που καταλαμβάνουν πολύ σημαντική έκταση και το υπόλοιπο έργο θα συνδέεται στο Ρέθυμνο. Χρησιμοποιεί δηλαδή προνομιακά δύο δημόσιες δομές.
Το ένα είναι το δίκτυο από τον Αθερινόλακκο μέχρι τα Λινοπεράματα και τη Ξυλοκαμάρα και το δεύτερο είναι το Φράγμα Ποταμών, το οποίο κατασκευάστηκε με προτεραιότητα την άρδευση και την ύδρευση και που ακόμα δεν έχει ολοκληρώσει τον σκοπό του. Δεν εξασφαλίζει αυτονομία παρά ένα μικρό ποσοστό, περίπου 5%, με το οποίο θα συμβάλει στο σύστημα. “Κουμπώνει” όμως με τη διασύνδεση».
H ίδια επισημαίνει πως το έργο που θα συμβάλει, όπως λέει η μελέτη, κατά 5% στο δίκτυο της Κρήτης, τονίζει πως ακόμη και αν φτιάχνονταν 20 τέτοια έργα δεν θα λυνόταν το ενεργειακό πρόβλημα μέσω των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Όποιον και αν έχουμε ρωτήσει αν θα τέλειωνε το ενεργειακό πρόβλημα έχει πει όχι. Αυτό, γιατί κάθε τέτοιο σύστημα μπορεί να εγγυηθεί κάποιες ώρες λειτουργίας, όσο λοιπόν και αν αυξηθούν τα έργα δεν μπορούν να καλύψουν το 24ωρο και βέβαια το έργο είναι σε συνάρτηση πάντα με το πόσο φυσάει. Αν δε φυσάει καθόλου δεν θα δουλεύει κανένα.
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ
Η Σητεία ξεσηκώθηκε και δεν δέχεται το έργο των αιολικών πάρκων να γίνει στην περιοχή της. «Έχουμε μια εξαιρετικά μεγάλη αντίδραση στη Σητεία και έχουν δίκιο γιατί βασίζονται σε μια οικονομία που θίγεται, έχουν χαρακτηριστικά φυσιολατρικού τουρισμού, είναι από τα πιο άθικτα μέρη του νησιού και το έργο έχει μια τόσο μεγάλη κατάληψη, 400 στρέμματα καθαρά, δρόμοι και τσιμέντο. Η κάθε ανεμογεννήτρια θέλει 5,5 στρέμματα τσιμέντο πλατεία, με το να είναι σκόρπιες και να συνδέονται μεταξύ τους με δρόμους καταλαμβάνουν μεγάλη έκταση και κάνουν μεγάλη ζημιά. Η εκεί περιοχή επίσης έχει τουλάχιστον δέκα οικισμούς για τους οποίους ο Γενικός Πολεοδομικός Σχεδιασμός προτείνει να κηρυχτούν παραδοσιακοί. Αν είχαν κηρυχτεί θα έπρεπε να έχουν μια προστασία γύρω τους 1.500 μέτρα. Για τους απλούς οικισμούς -όπως είναι σήμερα- είναι 500 μέτρα η απόσταση, αλλά αν δούμε τον χάρτη εντός της απόστασης αυτής περιλαμβάνονται τα αιολικά. Η δεξαμενή στα Χάρκια είναι επίσης σε ευαίσθητη περιοχή».
Το αξιοσημείωτο είναι ότι η νομοθεσία ζητά από τους επενδυτές να αποδείξουν ότι δεν θα πειράξουν το περιβάλλον και οι ίδιοι να κάνουν την παρακολούθηση των επιπτώσεων και αυτό συμβαίνει με αυτή τη μελέτη.
Σιγά σιγά, όπως τονίζει η κα Σφακιανάκη, με αυτήν την επένδυση και άλλες που θα ακολουθήσουν, χάνεται η γη και αυτό είναι τα σημαντικότερο. «Δεν είναι μόνο η αλλαγή της χρήσης γης που πλήττει στις παραγωγικές δραστηριότητες, αλλά ότι χάνεται η γη σταδιακά».
Χ.Β.
Πηγή: goodnet.gr
