Τις τελευταίες ημέρες έχουν γεμίσει τα κοινωνικά δίκτυα από αμανίτες. Φέτος οι βροχερές και δροσερές καιρικές συνθήκες έχουν ευνοήσει και υπάρχουν πολλοί στα γνωστά σημεία όπου ευδοκιμούν. Ζητήσαμε από τον φυσιοδίφη Γιώργο Αφορδακό να μας μιλήσει για τους αμανίτες που υπάρχουν στην περιοχή μας:
α) Οι πρώτοι και καλύτεροι είναι οι αγκισαρίτες. Οι αγκισαρίτες είναι η αμβροσία του Κρηταγενή Δία και όσων ρέγονται τις ξεχωριστές νοστιμιές. Από το μάγειρα εξαρτάται η διατήρηση της ακέραιης νοστιμιάς τους. Τους κάνουμε α) Στα κάρβουνα με ανάσκελα το καπάκι τους με χοντρό αλάτσι και λαδολέμονο για να μείνουν ζουμεροί. β) Τηγανιτούς με καλό αλεύρι, με ελαιόλαδο καλό και ει δυνατόν αλάτι του αφρόγιαλου – θαλασσινό. γ) Στιφάδο με κρεμμύδι, ελαιόλαδο και άσπρη πατάτα, αλλά όχι ντομάτα ή άλλη σάλτσα γιατί βγάζουν δικό τους κόκκινο ζουμί και δεν μαζεύουν στο ψήσιμο.
Όσο πιο φρέσκοι μαγειρεύονται οι αμανίτες, τόσο πιο πολύ διατηρούν ακέραια και κορυφαία τη νοστιμιά τους. Διαθέστε το καλύτερο σας κρασί, να ’στε ορεξάτοι, χαρούμενοι και καλοκατάδεκτοι. Να θυμάστε πως ο καλύτερος μεζές σ’ ένα τραπέζι είναι η καλή παρέα!
β) Οι κατσοπρινίτες που λένε πως τρώγονται κατόπιν προεργασίας. Βγάζουν γάλα και είναι πικροί.
γ) Οι leccinellum lepidum που δεν γνωρίζω το λαϊκό τους όνομα. Κατόπιν προεργασίας τρώγονται αλλά δεν έχουν ιδιαίτερη νοστιμιά. Φρέσκοι μυρίζουν αμμωνία και το καπέλο του αποκάτω μοιάζει με σφουγγάρι.
δ) Οι ψακαμανίτες είναι φαρμάκι. Ξεφυτρώνουν στη βάση κορμών δένδρων (ελιάς, χαρουπιάς). Μυρίζουν μπαρούτι και είναι λίαν επικίνδυνοι: “Θώριε με…και μη μ’ αγγίζεις!”. Επιτρέπεται μόνο η… φωτογράφισή τους!».
¡ «Άλλοι ευρέως γνωστοί αμανίτες της Ανατολικής Κρήτης είναι: Οι αγκαθίτες, οι δροσίτες, οι κοκκινοπρινίτες, οι μπλαβοπρινίτες, οι ασπροπρινίτες και οι αλαδανίτες. Τους τρεις πρινίτες, κόκκινους, μπλάβους και άσπρους, τους προτιμούν οι αίγες στις δασωμένες ορεινές περιοχές όπου βγαίνουν».
Ο Γιώργος σχολίασε ακόμα ότι «όταν δεν έχεις σίγουρη εμπειρική γνώση ή δεν εμπιστεύεσαι τη σοβαρότητα και το κριτήριο της σωστής αναγνώρισης του μανιταρολόγου, του συλλέκτη δηλαδή των μανιταριών, η συμβουλή μου είναι ποτέ μη ρισκάρεις με άγνωστους αμανίτους! Κατόπιν τηρήσεως των οδηγιών όλα είναι ρόδινα «φύλα τα ρούχα σου…να’ χεις τα μισά!».