Η ρύπανση από πλαστικά αποτελεί μια μεγάλη παγκόσμια απειλή για το θαλάσσιο και το χερσαίο περιβάλλον. Συγκεκριμένα κάθε χρόνο διαρρέουν στους ωκεανούς 8 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών. Υπολογίζεται, μάλιστα, ότι μόνο στις ελληνικές θάλασσες καταλήγουν ετησίως 11.500 τόνοι πλαστικών. Το πρόβλημα αυτό οδήγησε την Ε.Ε. να εκδώσει το 2019 οδηγία για τη μείωση των επιπτώσεων από την πλαστική ρύπανση (Ε.Ε. 2019/904) και η Ελλάδα έγινε μια από τις πρώτες χώρες της Ε.Ε. που ενσωμάτωσε στο εθνικό δίκαιο την εν λόγω οδηγία.
* Ωστόσο, μέχρι σήμερα, οι επιδόσεις της χώρας μας στην εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου βρίσκονται επιεικώς κάτω από τη βάση. Η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς ανακοίνωσε πως η πολιτική της κυβέρνησης για τα πλαστικά μιας χρήσης μπορεί να συνοψιστεί στη φράση «δεσμεύσεις χωρίς εφαρμογή». Όπως αναφέρεται, τα πλαστικά καλαμάκια εξακολουθούν να κατακλύζουν την αγορά και γίνεται κακή εφαρμογή των ρυθμίσεων για πλαστικά κύπελλα.
* Στη ΑΝΑΤΟΛΗ διαβάσαμε για ολοκλήρωση της α’ φάσης της μελέτης για την Παχειά Άμμο, όπου εντοπίζεται οξύ πρόβλημα συσσώρευσης πλαστικών που μεταφέρουν τα θαλάσσια ρεύματα και ότι η μελέτη μπορεί να επεκταθεί στη ζώνη έρευνας και δυτικότερα προς το Καλό Χωριό, στις παραλίες του οποίου εντοπίζονται αντίστοιχα προβλήματα με τα πλαστικά.
* Με το νόμο προβλέπεται να λειτουργεί από τις 5 Ιανουαρίου 2023 -δηλαδή σε λιγότερο από 5 μήνες από σήμερα- ένα πανελλαδικό σύστημα επιστροφής εγγύησης για τα πλαστικά μπουκάλια (αλλά και για μπουκάλια γυαλιού και αλουμινίου). Βάσει αυτού, ο καταναλωτής κατά την αγορά ενός προϊόντος σε πλαστικό μπουκάλι καταβάλλει ένα έξτρα τίμημα, το οποίο θα λαμβάνει πίσω όταν επιστρέφει το άδειο μπουκάλι σε σημεία επιστροφής. Όμως, στην πράξη παρατηρούνται δυσοίωνες εξελίξεις γύρω από την εφαρμογή του.
* Μας έκανε εντύπωση ότι ο ίδιος νόμος περιλαμβάνει διάταξη βάσει της οποίας οι δήμοι υποχρεώνονταν από 1 Ιουλίου 2021 να διαθέτουν κοινόχρηστες βρύσες προς δωρεάν διάθεση πόσιμου νερού σε δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και σε δημοτικές παιδικές χαρές. Στην πράξη, αναφέρεται, οι δημόσιες βρύσες εξακολουθούν να αποτελούν είδος προς εξαφάνιση σχεδόν στο σύνολο των μεγάλων αστικών κέντρων.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ
