Το «κυδώνι πελτέ» θεωρείται από πολλούς ο «βασιλιάς» των γλυκών του κουταλιού. Μου τον πρόσφεραν και θυμήθηκα μια γεύση που είχα πολλά χρόνια να γευτώ. Για να είναι επιτυχημένος ο πελτές πρέπει, λένε, «να κόβεται με το μαχαίρι», να «τρέμει» στο κουταλάκι, να έχει γλυκό χρώμα και να είναι διαφανής. Η δυσκολία του είναι στο «δέσιμό του» στη σωστή στιγμή.
* Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Βοτανικού Πάρκου Κρήτης (botanical-park.com, cretangastronomy.gr), κατά την αρχαιότητα δεν γινόταν διάκριση ανάμεσα στα μήλα και στα κυδώνια. Τα κυδώνια ήταν τα «χρυσά μήλα» από την πόλη Κυδωνία της Κρήτης, οπότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι τα Χρυσά Μήλα των Εσπερίδων στον άθλο του Ηρακλή, ήταν κυδώνια.
Χρυσό ήταν και το μήλο που έδωσε ο Πάρης στην Αφροδίτη και ίσως γι’ αυτό η θεά του Έρωτα απεικονίζεται να κρατά ένα κυδώνι στο χέρι, που συμβολίζει την αφοσίωση και την ερωτική πίστη. Πιθανότατα κυδώνι ήταν και ο περιβόητος απαγορευμένος καρπός!
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ