Πεζοπορία στην νότια πλευρά της Κολοκύθας

Μια ακόμα επίσκεψη στην αγαπημένη μας Κολοκύθα ή επισήμως «Χερσόνησο της Σπιναλόγκας» πραγματοποίησε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2024, αυτή τη φορά από τη νότια πλευρά της!

Σε έναν απ’ τους πιο αναγνωρίσιμους χώρους της Κρήτης

Αφού περάσαμε με τα αυτοκίνητα ένα απ’ τα πιο εμβληματικά τοπία της Κρήτης: τη στενή λωρίδα γης, που συνδέει την Ελούντα με την χερσόνησο της Κολοκύθας, έχοντας δεξιά μας τις παλιές αλυκές και τον βυθισμένο αρχαιολογικό χώρο του αρχαίου Ολούντος, ξεκινάμε με επίσκεψη στον πολυκαιρίτη ανεμόμυλο του  Φουντουλάκη, έναν από τους τρεις της περιοχής.

Μας ξεναγεί ο κύριος Γιώργος Μαυρικάκης, εγγονός του ιδιοκτήτη.  Έπειτα περνάμε από τον περιφραγμένο χώρο της Παλαιοχριστιανικής Βασιλικής, ακολουθούμε το πέρασμα δίπλα στο κανάλι, που οδηγεί στο παρεκκλήσι της Ανάληψης με την ιδιόρρυθμη αρχιτεκτονική, κτισμένο πιθανότατα στα θεμέλια αρχαίου ναού.

Στο Βαγί

Από εδώ και μετά περπατάμε από παλιά περάσματα ή με ελεύθερη ανάβαση σε ένα τοπίο άνυδρο πετρώδες και σκληρό, με απρόσκοπτη όμως θέα στη θάλασσα, στις απέναντι ακτές και στον κόλπο του Μεραμπέλλου. Ζωντανές είναι οι μνήμες του πρόσφατου παρελθόντος: αλώνια και μετόχια, ξερολιθιές, ίχνη παλιών καλντεριμιών, ένα μεγάλο καμίνι. Όμορφα τοπία: κόλποι με τουρκουάζ νερά και σπηλιές, φυσικοί σχηματισμοί στον εύπλαστο ψαμμίτη. Μόνη παρέα οι γνωστοί τετράποδοι ένοικοι  σχεδόν όλης της ορεινής Κρήτης, τα αιγοπρόβατα, να μας κοιτάνε αυθάδικα. Δύσκολο να πιστέψεις ότι είσαι τόσο κοντά στις πιο ανεπτυγμένες τουριστικά περιοχές του νομού!

Ο λόφος αυτός, που ονομάζεται μαζί με την γύρω περιοχή «Βαγί» έχει πολλά κρυμμένα μυστικά τελικά. Μόλις στα μέσα της ανάβασης περνάμε δίπλα από ερειπωμένο κτίριο. «Αγροικία;» ρωτώ, «Όχι, σκοπιά! Δε βλέπεις τις οδοντωτές απολήξεις σαν πολεμίστρες; Από εδώ έβλεπε κανείς, όποιον πλησίαζε την χερσόνησο απ’ την πλευρά του Μεραμπέλλου!». Τα καλντερίμια στο μεταξύ πλαταίνουν και «μαρτυρούν την διέλευση μεγάλων οχημάτων των κατακτητών». «Ποιων κατακτητών, βρε παιδιά;». «Μα των Ιταλών στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο»!

Στην «Ανατίναξη»

Κι έτσι κάπως παίρνουμε την τελευταία ανηφόρα για το μέρος με το ιντριγκαδόρικο όνομα «Ανατίναξη». Στον άγονο βράχο ένας ολόκληρος οικισμός  περιφραγμένος με μακριά ψηλή ξερολιθιά! Εγκαταστάσεις του στρατού των Ιταλών κατακτητών! Στην «Άκρα Βαγί» την ΝΑ απόληξη της χερσονήσου σωροί από πέτρες και βράχια μαρτυρούν το βίαιο παρελθόν: αποχωρώντας τα ιταλικά στρατεύματα καταστρέφουν τον πολεμικό εξοπλισμό τους ανατινάσσοντας τον. Εδώ οφείλεται και το όνομα της περιοχής. Πολλοί ντόπιοι στην προσπάθειά τους να βρουν κάτι χρήσιμο στα ερείπια τραυματίστηκαν ή έχασαν και τη ζωή τους από ξεχασμένα πυρομαχικά. Ανατριχίλα σε πιάνει, αλλά μόνο προς στιγμήν, γιατί είναι τόσο όμορφο το ανάγλυφο των ακτών από κάτω, που σε μαγεύει. «Και που να τις δεις από κοντά τι κόλπους, σπήλαια, βραχοσχηματισμούς έχουν!» λέει η Νταϊάνα που εργάζεται σε τοπικό γραφείο καταδυτικού τουρισμού και ξέρει καλά την παράκτια ζώνη.

Συμμετέχοντας στη δράση καθαρισμού της HELMEPA

Στα ΒΑ της περιοχής, στη θέση «Βιγλί» βρίσκουμε άλλο φυλάκιο με θέα το Γλαρονήσι και τον ύφαλο του να σβήνει σταδιακά και να δίνει όλα τα χρώματα του φάσματος στο νερό! Κατηφορίζοντας κατά μήκος των απόκρημνων ακτών περνάμε από «το ακρωτήρι της εγκαταλελειμμένης ομπρέλας», όπως το ονόμασε ο Γιώργος, «για να μαζέψουμε και κανένα σκουπίδι». Ορμητήριο ερασιτεχνών ψαράδων: πλαστικά μπουκάλια νερού και στιγμιαίου καφέ, κουτάκια μπίρας και βέβαια ‘σκελετοί’ από κατεστραμμένες ομπρέλες, τα τρόπαια. Αντιπροσωπευτικά ανδροπαρέας, που θέλει να εξασκήσει το χόμπι της, αλλά να έχει και τη βολή της! Ε, βρε παιδιά, με κάθε σεβασμό, τόσο δύσκολο είναι να παίρνουμε  τα σκουπίδια μας φεύγοντας; Μαζεύουμε συμβολικά δύο μεγάλους σάκους απορριμμάτων συμμετέχοντας σε αντίστοιχη παγκόσμια εθελοντική δράση καθαρισμού της HELMEPA.

Επίλογος στις παραλίες

Ε καιρός είναι να δροσερέψουμε κι εμείς –η μέρα είναι εξαιρετικά ζεστή για την εποχή. Σταματάμε στην παραλία «Βαγί» με τη συστάδα από αλμυρίκια δίπλα στη θάλασσα να προσφέρει επιτέλους λίγη σκιά και τον φιλόξενο κόλπο με την ψιλή κοκκινωπή άμμο να σβήνει την κάψα μας! Μισή ώρα αναζωογονητική στάση εδώ κι έπειτα όπως είμαστε με τα μαγιό φοράμε πάλι τις αρβύλες και συνεχίζουμε. Στόχος να ρίξουμε άλλη μια βουτιά στην κοσμοπολίτικη παραλία της Κολοκύθας, όπου έχουμε δώσει ραντεβού με τον Ε.Ο.Σ. Ρεθύμνου, που περπατούσε στη βόρεια πλευρά.

Άντε τώρα να βρεις φίλους ορειβάτες στις ορδές τουριστών, που έχουν αποβιβάσει τα τουριστικά σκάφη.  «Ποιοι απ’ τους λουόμενους έχουν αφήσει αρβύλες και μπατόν μαζί με τα ρούχα τους;». Μπίνγκο!  Εντοπίζουμε τα παιδιά, ανταλλάσσουμε χαιρετισμούς με ευχές για καλές κι ασφαλείς πορείες. Μετά τη βουτιά μας στα τουρκουάζ νερά της Κολοκύθας –δεν είναι τυχαία τόσο διάσημη- παίρνουμε το παραθαλάσσιο μονοπάτι, που με πορεία μισής ώρας θα μας οδηγήσει πίσω στην αφετηρία μας.

Η μέρα τελειώνει με μια μπίρα στις καφετέριες του Μαυρικιανού, απ’ όπου βλέπει κανείς τη θέα όλης της Ελούντας. Μία πρόποση για μια νέα αρχή στην καλή μας φίλη, την Κλειώ, που μετακομίζει στην Αθήνα κι έπειτα ….κάθε κατεργάρης στον πάγκο του!

Περπατήσαμε σήμερα επτά χλμ, κολυμπήσαμε άλλα τόσα, ξεναγηθήκαμε στην ιστορία της περιοχής, είδαμε ειδυλλιακά τοπία, καλωσορίσαμε φίλους, αποχαιρετίσαμε φίλους, κάναμε και το καθήκον μας μαζεύοντας κανένα σκουπίδι: μια γεμάτη μέρα! Ευχαριστούμε  τον αρχηγό μας, Γιώργο Αρναουτάκη, για την  οργάνωση, καθώς και τον κύριο Γιώργο Μαυρικάκη για την ξενάγηση, τον Πρόεδρο του Προοδευτικού Συλλόγου Ελούντας, Γιώργο Εγγλεζάκη και τον Γιάννη Μαυρικάκη, για την αποκομιδή των απορριμμάτων από την παραλία της Κολοκύθας με σκάφη.