Ανάμεσα στα λουλούδια που ξεχωρίζουν αυτήν την εποχή στο Μεραμπέλλο είναι και οι αλαδανιές (Cistus creticus, κίστος ο Κρητικός, από την αρχαία ελληνική λέξη «κίσθος», που σημαίνει καλάθι). Τα πέταλα των ανθών είναι συνήθως ρόδινα. Όμως υπάρχουν και αλαδανιές με λευκά άνθη (Cistus salvifolius, αγριοφασκομηλιά) με φύλλα παρόμοια με αυτά της φασκομηλιάς. Συνάντησα πάρα πολλές κοντά στους Μεσελέρους.
Το φυτό αλαδανιά περιέχει μια ρητινική αρωματική ύλη, το (α)λάβδανο ή (α)λάδανο, ένα σημαντικό φυτικό προϊόν της Κρήτης, το οποίο και εξαγόταν. Οι Μινωίτες χρησιμοποιούσαν τη ρητίνη τους σε θεραπευτικές αλοιφές και σε θυμιάματα. Σήμερα χρησιμεύει περισσότερο στην παρασκευή αρωμάτων. Επίσης χρησιμοποιείται στην παρασκευή του Άγιου Μύρου, που φτιάχνεται κάθε 10 χρόνια στο Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης και αποτελεί ένα από τα 40 συστατικά του».
Ετυμολογικά η λέξη προέρχεται από το αρχαιοελληνικό λάδανον ή λήδανον (λατινιστί la(v)danum) με την ανάπτυξη του προθεματικού α- (Μιχ. Κασσωτάκης). Στη Γερμανία κυκλοφορούν παστίλιες με συστατικά από την κρητική αλαδανιά.
ΛΕΩΝ. Κ.