Στα χέρια μου έχω το βιβλίο της Αικατερίνης Μαριδάκη- Κασσωτάκη με τον τίτλο «Συλλογή Λαογραφικών Στοιχείων από το Οροπέδιο Λασιθίου», μια έκδοση της Πνευματικής Εστίας του Οροπεδίου Λασιθίου (Τζερμιάδω 2020). Δυστυχώς η Αικατερίνη -σύζυγος του Ομότιμου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μιχάλη Κασσωτάκη- αντιμετώπισε σοβαρό πρόβλημα υγείας, αποτέλεσμα του οποίου ήταν η εκδημία της στις 6 Ιουλίου του 2019, πριν προλάβει να δει τυπωμένο το έργο της. Το βιβλίο περιλαμβάνει δημοτικά τραγούδια, μαντινάδες σχετικές με το οροπέδιο Λασιθίου, παροιμίες και στερεότυπες λαϊκές εκφράσεις που κατέγραψε η συγγραφέας.
Στην Εισαγωγή του βιβλίου διαβάζουμε τα παρακάτω λόγια της που θεωρώ ότι αξίζουν πολλά γιατί κάνουν αναφορά στην εξέλιξη της ζωής μας από γενιά σε γενιά, στην υποχρέωσή μας να συνδυάζουμε και να προσαρμόζουμε το παλιό με το καινούργιο. Τις μέρες που ζούμε αυτό αποκτά ξεχωριστή αξία και δεν μπορώ να μην το συνδυάσω και με την εξέλιξη της θρησκείας μας:
«Η μελέτη και η γνώση της παράδοσης κάθε λαού, ακόμη και κάθε τόπου, δεν σημαίνουν στείρα προσκόλληση σε παρωχημένες ιδέες και αντιλήψεις που δρουν ανασταλτικά στη γόνιμη προσπάθεια των νέων γενεών να καινοτομήσουν και εμποδίζουν την πρόοδο και την εξέλιξη. Σημαίνουν μπόλιασμα του καινούργιου με το παλιό. Σημαίνουν τη θεμελίωση του νέου σ’ ό,τι αποτελεί σταθερό υπόβαθρο του παρελθόντος, σ’ ό,τι συνιστά αξία διαχρονική…».
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ