Το ποσοστό σοβαρής υλικής και κοινωνικής στέρησης (SMSD) στην Ελλάδα για το 2023 μας κατατάσσει στην τρίτη θέση στην Ευρώπη, μετά τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία!
Η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη τριάδα των χωρών της ΕΕ με τα υψηλότερα ποσοστά πληθυσμού που βιώνουν σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα για το 2023 η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία Eurostat.
Δηλαδή, μια Βαλκανική χώρα, με όλη την απαξιωτική σημασία που έχει διαχρονικά φορτιστεί η λέξη. Μια ευρωπαϊκή χώρα η οποία εντάχθηκε στην Ε.Ε. πριν από 45 χρόνια και στη νομισματική ένωση πριν 25 και δεν έχει καταφέρει να ξεφύγει από τη θέση που ήταν τότε, για να μην σκεφτούμε πως έχει έλθει σε ακόμα χειρότερη!
Ειδικότερα, το 2023, το 6,8% του πληθυσμού της ΕΕ αντιμετώπισε έντονη φτώχεια και σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση. Μεταξύ των χωρών της ΕΕ, με τα υψηλότερα ποσοστά βρίσκεται η Ελλάδα η οποία με 13,5% (περίπου 1 στους 7 πολίτες) υπολείπεται μόνο της Ρουμανίας, η οποία κατέγραψε το υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ, με 19,8%, και της Βουλγαρίας που κατέγραψε 18,0%. Την πρώτη πεντάδα χωρών στην κατάταξη συμπληρώνουν η Ουγγαρία (10,4%) και η Ισπανία (9,0%).
Το 2023, το 6,8% του πληθυσμού της ΕΕ αντιμετώπισε σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση. Αντίθετα, η Σλοβενία (2%), η Κύπρος (2,4%), η Σουηδία, το Λουξεμβούργο και η Εσθονία (όλες με 2,5%) ανέφεραν τα χαμηλότερα ποσοστά.
«Δυστυχώς 45 χρόνια μετά την ένταξη μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τις τότε ελπίδες για μια καλύτερη ζωή, όχι μόνο έχουν διαψευστεί οικτρά, αλλά κατορθώσαμε να είμαστε πιο κάτω κάτω σε βιωτικό επίπεδο ακόμα και από χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ», σημειώνει εμφανώς προβληματισμένος ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λασιθίου Μανόλης Πεπόνης.
«Είναι τραγικό να υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που στερείται βασικών αγαθών και μάλιστα ειδών διατροφής πρώτης προτεραιότητας. Όσο για ποιότητα ζωής είναι ένας όρος που έχει βγει από την καθημερινότητα μας. Οι ευθύνες είναι διαχρονικές και ειδικά τα 12 τελευταία χρόνια, από τα μνημόνια και μετά, η κατάσταση χειροτέρεψε αφού υπήρξε σοβαρή περικοπή μισθών και συντάξεων ενώ η ακρίβεια και η αισχροκέρδεια καλπάζουν, με αποτέλεσμα οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι και η κοινωνία να αγωνία όχι για το μέλλον αλλά για την επόμενη μέρα», τονίζει ο κ. Πεπόνης που ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ, αποτιμά τους λόγους που έχουν οδηγήσει σε αυτή την συνθήκη.
«Δυστυχώς όσο οι μισθοί και οι συντάξεις είναι καθηλωμένοι σε προ μνημονίων επίπεδα, όσο ο θεσμός των συλλογικών συμβάσεων δεν λειτουργεί, όσο η ακρίβεια δεν ελέγχεται τόσο οι ανισότητες θα αυξάνονται και η θέση μας στην Ευρώπη θα είναι πρωτιές από τον πάτο», υπογραμμίζει.
Το ποσοστό σοβαρής υλικής και κοινωνικής στέρησης (SMSD) είναι ένας δείκτης EU-SILC που δείχνει την επιβεβλημένη έλλειψη απαραίτητων και επιθυμητών αντικειμένων για μια επαρκή ζωή. Ο δείκτης, που υιοθετήθηκε από την Υπο-ομάδα δεικτών (ISG) της Επιτροπής Κοινωνικής Προστασίας (SPC), κάνει διάκριση μεταξύ ατόμων που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά ένα συγκεκριμένο αγαθό, υπηρεσία ή κοινωνικές δραστηριότητες. Ορίζεται ως το ποσοστό του πληθυσμού που βιώνει αναγκαστική έλλειψη σε τουλάχιστον 7 από τα 13 είδη στέρησης (6 σχετίζονται με το άτομο και 7 σχετίζονται με το νοικοκυριό).
Σε επίπεδο νοικοκυριού, λαμβάνονται υπόψη δυνατότητες όπως η αντιμετώπιση απροσδόκητων εξόδων, η πληρωμή ετήσιων διακοπών μιας εβδομάδας μακριά από το σπίτι, η αντιμετώπιση καθυστερήσεων πληρωμών (υποθηκών ή ενοικίων, λογαριασμών κοινής ωφελείας, δόσεις δανείων), η οικονομική δυνατότητα για ένα γεύμα με κρέας, κοτόπουλο, ψάρι ή χορτοφαγικό ισοδύναμο κάθε δεύτερη ημέρα, η θέρμανση του σπιτιού, η πρόσβαση σε αυτοκίνητο/βαν για προσωπική χρήση και η αντικατάσταση φθαρμένων επίπλων. Σε ατομικό επίπεδο λαμβάνονται υπόψη η δυνατότητα σύνδεσης στο διαδίκτυο, η δυνατότητα αντικατάστασης φθαρμένων ρούχων και παπουτσιών, οι δραστηριότητες αναψυχής, η συνάντηση με φίλους/οικογένεια για ποτό/γεύμα τουλάχιστον μία φορά το μήνα.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΤΣΑΛΑΚΗΣ
