Περπατώντας γύρω από τη Λίμνη μας, μετά τη γέφυρα, παρατήρησα ένα ψάρι μεγαλύτερο σε μέγεθος, σε τέτοια απόσταση που συνήθως βλέπω διαφορετικά είδη. Πάντα μ’ αρέσει να χαζεύω τα ψάρια στη λίμνη, ιδίως όταν είναι μπονάτσα, που γίνεται ενυδρείο! Αξιοθέατο και αυτό για τους πολλούς επισκέπτες.
Το ψάρι που παρατήρησα ήταν στενόμακρο και είχε μέγεθος που ξεπερνούσε τους 50-60 πόντους. Δεν γνώρισα το είδος του αλλά με τη σωστή χρήση των κοινωνικών δικτύων έμαθα πολλά. Του πήρα φωτογραφία και την… ανέβασα. Σε λίγα λεπτά είχα μάθει το όνομά του και ένα σωρό άλλες χρήσιμες πληροφορίες. Είναι νεαρό άτομο, λούτσος, που εμείς εδώ τον λέμε και τουρνά. Στη λίμνη βρίσκει εύκολα τροφή και περιβάλλον ασφαλές από τους μεγάλους θηρευτές. Συχνά κινδυνεύουν ακόμα και από το ίδιο τους το είδος, αφού οι λούτσοι – τουρνάδες εκδηλώνουν συχνά συμπεριφορές κανιβαλισμού απέναντι σε μικρότερα ψάρια ακόμα και του ίδιου κοπαδιού!
Είναι ένα από τα πιο γρήγορα και κομψά ψάρια των θαλασσών μας. Είναι λαίμαργο και αρπακτικό. Μέρα -νύχτα κυνηγάει την τροφή του στον αφρό. Έχει πολύ νόστιμο κρέας και δικαιολογημένα το χαρακτηρίζουν ως «μπαρμπούνι του αφρού».
Από τα σχόλια που διαβάσαμε κρίνω χρήσιμο να παραθέσω το παρακάτω: «Είναι ενθαρρυντικό να βλέπουμε νεαρά άτομα του είδους, αλλά θα πρέπει σιγά σιγά να αποκτήσουμε -όσοι ασχολούμαστε με το ψάρεμα έστω ερασιτεχνικά ως χόμπι- και ψαρευτική συνείδηση και τα μικρά κάτω των 30-40 εκατοστών να τα ελευθερώνουμε ώστε να μεγαλώσουν και να προλάβουν να δημιουργήσουν αυτούς εδώ τους χαριτωμένους μικρούληδες».
ΛΕΩΝ. ΚΛΩΝΤΖΑΣ