Η Κρήτη , το μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας , και ένα από τα 5 μεγαλύτερα και πολυδιαφημισμένα της Μεσογείου.
Ταξιδεύοντας από την Σητεια (ανατολικό άκρο) για τα Χανια (δυτικό άκρο) εύκολα διαπιστώνεις το μοντέλο «ανάπτυξης» που προωθούν οι λίγοι στην πλάτη των πολλών…την ραγδαία μεταβολή του φυσικού τοπίου και της ομορφιάς αυτού του τόπου που είναι ακριβώς το «προϊόν» της τουριστικής βιομηχανίας της περιοχής. Δηλαδή προβάλεις ένα προϊόν, στήνοντας το marketing που χρειάζεται για να το προωθήσεις και στο τέλος ο επισκέπτης, θα δει κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που έβλεπε στην διαφήμιση του προϊόντος. Αν ήταν φαγητό ίσως να είχε μια τελείως διαφορετική γεύση ή αν ήταν ρούχο ίσως να ήταν άλλο χρώμα και άλλο σχέδιο από αυτό που είδε όταν αποφάσισε να το αγοράσει.
Εμείς οι ίδιοι επιτρέπουμε να συμβεί αυτό όμως και εξηγούμαι:
Δε θα σταθώ στο ότι για να φτάσεις από το ένα άκρο στο άλλο της Κρήτης σώος, πρέπει να έχεις την τύχη με το μέρος σου, οδηγώντας σε ένα οδικό δίκτυο απαρχαιωμένο και επικίνδυνο που «εξυπηρετεί» τους Κρητικούς αλλά και τους εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο εδώ και δεκαετίες. Κρατάς την ανάσα σου μη συμβεί κάτι, διότι με τα Νοσοκομεία του νησιού υπό διάλυση και υποστελεχωμένα ξαφνικά η ανεμελιά της βόλτας γίνεται φόβος και ανασφάλεια … (ΒΟΑΚ μια πονεμένη ιστορία)
Στο ανατολικό και «παρθένο» τοπίο της Κρήτης έχουμε καταφέρει να αλλάξουμε την εικόνα της περιοχής προς το χειρότερο «φυτεύοντας» στις Βουνοκορφές αλλά και στις πλαγιές μας, γιγάντιες ανεμογεννήτριες και ηλιακά πάρκα. Όλα αυτά , στο όνομα της αμφιλεγόμενης πράσινης μετάβασης και της «καθαρής» ενέργειας. Η ευρύτερη περιοχή της Σητειας κοντεύει να γίνει (αν δεν έχει γίνει ήδη) η μπαταρία της Κρήτης. Μια περιοχή υπέρ κορεσμένη από ΑΠΕ-ΒΑΠΕ που μάλιστα πρόσφατα έδωσε το πράσινο φως και σε νέες τέτοιες (υπό)επενδύσεις. Μόνοι μας δηλαδή αποφασίζουμε ότι θελουμε να αλλάξουμε την εικόνα του «προϊόντος» που προϋπήρχε ημών και θα έπρεπε να υπάρξει ανεπηρέαστο και ανέγγιχτο για τις επόμενες γενιές. Δεν έχουμε αυτό το δικαίωμα να «βιάζουμε» κατ αυτό τον τρόπο την φύση και το περιβάλλον, αλλά για να μιλήσουμε και με όρους που τους «ακούν»καλύτερα αυτοί που κάνουν μπίζνες, δεν έχουμε το δικαίωμα, στο προϊόν που αποφάσισε να αγοράσει ο επισκέπτης, να κάνουμε αλλαγές στο DNA του. Γιατί ναι το DNA της Κρήτης δεν είναι αυτό.
Δεν είναι όμως ούτε αυτό που συνάντησα στα Χανιά. Μήπως οι ορδές τουριστών αλλοιώνουν εν τέλη την ομορφιά της περιοχής;
Πραγματικά είναι να απορεί κάποιος πως θα μπορέσει να κρατήσει ατόφιο τον χαρακτήρα της η περιοχή και να καταφέρει να φτάσει στις επόμενες γενιές αυτό που βρήκαμε εμείς από τους παππούδες μας, την Κρήτη. Οι Χανιώτες δυσκολεύονται να ζήσουν στο σπίτι τους, σε μια πόλη που για 6 μήνες το χρόνο δεν ανήκει στους κατοίκους της.
Η Κρήτη όπως και ο κάθε τόπος είναι η μυρωδιά , ο ήχος , οι άνθρωποι , το φυσικό περιβάλλον και η εικόνα που βλέπεις σε κάθε σου βήμα σε κάθε σου βλέμμα. Αυτό το τελευταίο είναι που με φόβισε . Όπου και να γυρίσεις το βλέμμα σου διαπιστώνεις την παρέμβαση του ανθρώπου, όπου με μοναδικό σκοπό το κέρδος ποδοπατά και καταπατά κάθε τι που αποτελεί την μοναδικότητα μιας γειτονιάς , μιας πόλης , μιας περιοχής.
Ξενοδοχεία ολόκληρα χωριά, ενώ ταυτόχρονα τα παραδοσιακά χωριά ερημώνουν αφού η πολιτεία τα έχει αφήσει στην τύχη τους. Η λέξη δημόσιος χώρος σε λίγο θα μοιάζει ανέκδοτο αφού ήδη φαντάζει ουτοπικό.
Ολόκληρες πλαγιές αποχαρακτηρίζονται με fast track διαδικασίες για να χτιστούν τουριστικές φαραωνικές μονάδες αποδυναμώνοντας έτσι όχι μόνο το περιβάλλον αλλά και τις κατεξοχήν τοπικές δραστηριότητες των κατοίκων όπως την κτηνοτροφία αλλά και την καλλιέργεια. Η τουριστική ανάπτυξη δεν θα έπρεπε να πατά επάνω στην μείωση άλλων πόρων της τοπικής οικονομίας και φυσικά δεν θα έπρεπε να αλλοιώνει σε τέτοιο βαθμό την μορφολογία της περιοχής και το περιβάλλον.
Εργαζόμενοι στον τουρισμό, σε συνθήκες γαλέρας οι περισσότεροι . «Φωνάζουν» ότι υπάρχει έλλειμα σε ανθρώπινο δυναμικό να δουλέψει σεζόν την ίδια στιγμή που τους δίνουν ψίχουλα… Η μετατροπή μας σε «μπάτλερ» της Ευρώπης (και όχι μόνο) με μισθούς πείνας και εκμετάλλευσης γίνεται με ταχύτατους ρυθμούς…
Στο βωμό του κέρδους τα πάντα, κάνοντας τον βίο αβίωτο στους εργαζόμενους!;
Ίσως αργότερα βρεθούμε μπροστά σε έναν τόπο που δεν θα μοιάζει με αυτόν που μεγαλώσαμε , αγαπήσαμε , ονειρευτήκαμε ,ζήσαμε…
Δυο ακραίες περιπτώσεις πάνω στο νησί μας, που ολοφάνερα δείχνουν προς τα που βαδίζουμε και ποιο είναι το μοντέλο ανάπτυξης(;) που ακολουθούμε… οι λύσεις υπάρχουν το ζητούμενο είναι η θέληση και το όραμα.
Η μοναδικότητα της Κρήτης, των ανθρώπων της, της παράδοσης της, της γαστρονομίας, του φυσικού τοπίου της , κινδυνεύει από την επέλαση αυτών που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το προσωπικό τους μεσοπρόθεσμο κέρδος και όχι της διαφαινόμενης μακροπρόθεσμης ερημοποίησης και αποσύνθεσης του τόπου.
Καμία σοβαρή πρόληψη για την έλλειψη νερού που θα αντιμετωπίσει και αντιμετωπίζει ήδη το νησί. Αντ’ αυτού θα παράγουμε υπερδιπλάσια ενέργεια από αιολικά και ηλιακά πάρκα,(που επιδεινώνουν την ξηρασία) από αυτήν που χρειάζεται η Κρήτη για να είναι αυτάρκης.
Είναι απαραίτητο να διαφυλάξουμε την ευημερία της Κρήτης και των ανθρώπων της με κάθε τρόπο, όντας συνεχώς σε εγρήγορση.
Δεν είμαι μηδενιστής και φυσικά δεν είμαι ενάντια στην ανάπτυξη, το αντίθετο μάλιστα, φτάνει αυτή να είναι με όρους βιωσιμότητας ανθρώπων και περιβάλλοντος , ήπιας μορφής και όχι της αισχροκέρδειας , του υπερκέρδους και της εκμετάλλευσης.
Η επένδυση στον τουρισμό θα έπρεπε να είναι σε εναγκαλισμό με την αναβάθμιση δομών υγείας στο νησί αλλά και αναβάθμιση υποδομών για την ασφαλή μετακίνηση και διαμονή των επισκεπτών.
Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο με την Κυβέρνηση να κωφεύει επιδεικνύοντας αδιαλλαξία αλλά και περιφρόνηση προς τους πολίτες που φωνάζουν ότι ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.
Φανταστείτε σε όλα αυτά να προσθέσουμε τις εξορύξεις που σκοπεύουν να κάνουν νότια της Κρήτης, δημιουργώντας καταστροφή άνευ προηγούμενου και στις θάλασσες μας αλλά και στα θαλάσσια κήτη που ζουν σε αυτές…
Γι αυτό παίρνουμε θέση, καθαρή και αταλάντευτη ενάντια σε όλα αυτά που μας καταστρέφουν. Το ΜέΡΑ25 έχει ως πρόταγμα την οικολογία αλλά και τον ρεαλισμό. Προτείνει εφικτές λύσεις και τρόπους αντιμετώπισης . Με προμετωπίδα μας την προστασία του περιβάλλοντος κάνουμε σαφές ότι πρέπει όλοι μας να κατανοήσουμε ότι αυτό θα είναι το θεμελειώδες ζήτημα για την επόμενη δεκαετία τουλάχιστον, βλέποντας την κλιματική κρίση να αλλάζει δραματικά τις ζωές μας σε όλο τον πλανήτη. Με την είσοδο του στην ευρωβουλή θα καταφέρει αυτή την φωνή να την κάνει πιο δυνατή και επίσημη.
«Εγώ είμαι ο τόπος σου·
ίσως να μην είμαι κανείς,
αλλά μπορώ να γίνω αυτό που θέλεις»
Γ.Σεφέρης
Γιάννης Φρυσουλης
Μέλος Κ.Ε. ΜέΡΑ25