Παρουσία αρκετού κόσμου πραγματοποιήθηκε η πρώτη από τις τέσσερις βραδιές «Λόγου και Διαλόγου», που διοργανώνει στην αυλή του Λαογραφικού και Ιστορικού Μουσείου Σητείας ο Προοδευτικός Σύλλογος Σητείας «Ο Βιτσέντζος Κορνάρος» γιορτάζοντας φέτος τα 90 χρόνια λειτουργίας του.
Η πρώτη εκδήλωση αφορούσε την παρουσίαση του θεατρικού έργου του Παναγιώτη Καλυβίτη «Οι βελόνες της νερατζιάς», για το οποίο έλαβε το 2020 το Κρατικό Βραβείο.
Τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση καλωσόρισε κι ευχαρίστησε για την παρουσία τους ο Πρόεδρος του Προοδευτικού Συλλόγου Σητείας Γιάννης Μανιαδάκης.
Για το θεατρικό έργο του Παναγιώτη Καλυβίτη μίλησαν ο Νάσος Ζαγκότης -σκηνοθέτης, η Δήμητρα Δερμιτζάκη -σκηνοθέτης, ηθοποιός, αλλά και ο συγγραφέας.
Ο κ. Καλυβίτης γράφει θεατρικά έργα και ανεβάζει παραστάσεις. Απόφοιτος του Παντείου Πανεπιστημίου και της Σχολής Σκηνοθεσίας Θεάτρου Ελεύθερο Σχήμα. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο θέατρο στο Royal Holloway University of London (MA, Department of Drama&Theatre, path way Play writing ) και στη συνέχεια στη Νέα Υόρκη, όπου διδάχτηκε την τεχνική The View Points System δίπλα στην Anne Bogart και το Siti Company, καθώς και τη μέθοδο Suzuki Actors Training του Tadashi Suzuki.
Ο κ. Ζαγκότης αναφέρθηκε με θερμά λόγια στο συγγραφέα και στο θεατρικό του έργο, το οποίο -όπως σημείωσε- έχει αποσπάσει το σημαντικότερο βραβείο που υπάρχει στην Ελλάδα, το Α΄ Κρατικό Βραβείο Συγγραφής Θεατρικού Έργου 2020. Το ίδιο και η κ. Δερμιτζάκη. Και οι δύο αναφέρθηκαν σε πολλά σημεία του έργου κι ανέπτυξαν τις σκέψεις τους σχετικά με το έργο.
Ο κ. Καλυβίτης δεν έκρυψε τη συγκίνησή του για την παρουσία των παρευρισκομένων μεταξύ των οποίων και πολλών δικών του ανθρώπων καθώς και για την προσέγγιση του κ. Ζαγκότη και της κ. Δερμιτζάκη για το έργο, τους οποίους και ευχαρίστησε.
Αναφέρθηκε στην σχέση του με την Σητεία, τον τόπο που μεγάλωσε, χαρακτηρίζοντας την «κυτταρική» σε όλα τα επίπεδα, προσωπικό, επαγγελματικό, καλλιτεχνικό… «Σε όλους τους άξονες αυτούς υπήρχε ένα πρόπλασμα, το οποίο εν συνεχεία βρήκε, έχασε το δρόμο του και κάπως στην αποψινή συνάντηση είναι ένα μεταγενέστερο σημείο, το οποίο αποτελεί μία ιδιαίτερη σημειολογία για ‘μένα. Νιώθω ότι πρωτίστως υπάρχει αυτό, μία συναισθηματικού τύπου συνδεσιμότητα με αυτό που συμβαίνει εδώ τώρα».
Το έργο «Οι βελόνες της νερατζιάς», γράφτηκε όπως ανέφερε ο κ. Καλυβίτης στην διάρκεια της πανδημίας, μία ιδιαίτερη περίοδο για όλους. «Χωρίς να μπορεί να σημαίνει κάτι πολύ συγκεκριμένο αυτό -καθ’ ότι πιστεύω ακράδαντα ότι ο καθένας από εμάς και η καθεμία έζησε την πανδημία με ένα πολύ προσωπικό τρόπο σε μια πολύ προσωπική περιπέτεια. Και η δική μου η πρόθεση υπό μία έννοια ήταν κάπως να δημιουργήσω έναν “πυκνωτή” -ας πούμε- αυτών των υποκειμενικών βιωμάτων καθώς θα αποτυπωθούν σε ένα έργο».
Ακολούθως ο λόγος δόθηκε στους παριστάμενους, που αναφέρθηκαν κι έθιξαν σημεία που τους κέντρισαν το ενδιαφέρον, υπέβαλαν ερωτήματα. Έγινε μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συζήτηση για το έργο.
ΜΑΡΙΖΑ ΨΑΡΑΚΗ