«Κάντε κάτι για τα παιδιά μας και αν δεν μπορείτε να διορθώσετε, τότε καταργήστε τα παιχνίδια και συντηρήστε τις βλάβες…». Φράσεις που συνοψίζουν την κραυγή αγωνίας γονέων για τους επικίνδυνους χώρους και στην Κριτσά, όπου παίζουν τα παιδιά τους.
Οι εικόνες μιλούν μόνες τους. Τα παιχνίδια είναι σπασμένα και οι υδρορροές κρέμονται πάνω από τα κεφάλια όλων.
Είναι μικρές, αλλά απαραίτητες και σημαντικές παρεμβάσεις, που θα ελαχιστοποιήσουν την πιθανότητα ατυχήματος και θα εξασφαλίσουν ευχάριστες παιδικές αναμνήσεις.
Θ.Κ.