Στις 18 Αυγούστου, η Σητεία έγραψε ιστορία, η Σητεία μεγαλούργησε, η Σητεία ακούστηκε στα πέρατα του κόσμου, κ.λ.π, κ.λ.π.
Συγγνώμη αγαπητοί συμπολίτες, που θα σας χαλάσω τη σούπα. Η Σητεία είχε και έχει μακραίωνη ιστορία πολιτισμού και αγώνων. Η ασημαντότητα ενός βραβείου Guinness, που βραβεύει τη ματαιοδοξία του τίποτα, δεν έχει να της προσφέρει το παραμικρό. Με την πάροδο κάποιων ημερών θα έχει ξεχαστεί τί έγινε, πού έγινε και γιατί έγινε.
Ο τόπος και η χώρα, εξαθλιωμένοι από τη συνεχή υποβάθμιση της ζωής μας, τη διάλυση της κοινωνικής συνοχής και τη φτωχοποίηση, αναζητά διεξόδους διαφυγής από αυτό το σπιράλ καταστροφής και ζόφου. Μια εκ των απαντήσεων των τοπικών και εθνικών «ηγετών» μας είναι άρτος και θεάματα ή καλύτερα λιγότερος άρτος, περισσότερα θεάματα.
Για την «παιδεία» και τον «πολιτισμό» της σημερινής Δημοτικής Αρχής δεν είχαμε αμφιβολίες. Φρόντισε τα προηγούμενα χρόνια να το επιβεβαιώσει πανηγυρικά η ίδια. Πρώτιστο μέλημα της, ήταν η υπερπροβολή, μέσω του Διαδικτύου και των τοπικών ΜΜΕ, του αυτονόητου σαν μέγιστο επίτευγμα. Του ασήμαντου σε πολυσήμαντο και ουσιαστικό.
Ο λαός μας, όμως, γιατί το δέχεται αυτό; Λύθηκαν τα τεράστια προβλήματα της πόλης; Η οικονομία καρκινοβατεί, πλούτος δεν παράγεται, το περιβάλλον καταστρέφεται από την επέλαση των ανεμογεννητριών και άλλα γνωστά και χιλιοειπωμένα.
Αναγνωρίζοντας την ανάγκη της γιορτής, της διασκέδασης και της ψυχαγωγίας μπαίνει το ερώτημα: Είναι αυτού του είδους οι εκδηλώσεις η απάντηση; Ο εθισμός στην ευτέλεια και τη γκλαμουριά εξυπηρετούν την παραπάνω ανάγκη;
Ευτυχώς, η απάντηση ήρθε το προηγούμενο διάστημα από τις διάφορες συλλογικότητες της Σητείας που δημιούργησαν πολιτισμό, ψυχαγώγησαν και διασκέδασαν τον κόσμο, δίνοντας τονωτικές ανάσες κόντρα στη φτήνια των πολιτιστικών υποπροϊόντων, «αποστομώνοντας» έτσι έναν παππού μας που μονολογούσε: «…κερνούμε το λαό χασίσι, όνειρα, ψέμματα και μίση -δεν ντρέπονται, για να ντραπώ».
Σητεία, 20-08-2023
Δημήτρης (Μίμης) Δερμιτζάκης