Μετά από πολλά χρόνια συζητήσεων και ζυμώσεων, τελικά τελεσφόρησε το νέο σύστημα απλοποίησης της διαδικασίας έκδοσης οικοδομικών αδειών, με υγιείς συνθήκες ενθάρρυνσης των επενδυτών για την υλοποίηση έργων Μηχανικών στην Ελλάδα, παρόμοιο με αυτό που εφαρμόζεται σε Ευρωπαϊκές χώρες. Η σημαντική διαφορά όμως έγκειται κυρίως στο θεσμικό πλαίσιο που διέπει την κακή, προβληματική και πολυδαίδαλη τεχνική ελληνική νομοθεσία, που φαίνεται να προβληματίζει έντονα τον τεχνικό κόσμο.
Όπως τόνισε ο πρόεδρος της Νομαρχιακής Επιτροπής Γιώργος Καφφετζάκης «η συντριπτική πλειοψηφία των μηχανικών προσπαθεί να λειτουργήσει φιλότιμα μέσα στο χαώδες, ασαφές και αντιφατικό νομοθετικό πλαίσιο και συχνά κάτω από συνθήκες τρομοκρατίας, που απορρέουν από το βαρύ νομοθετικό πλαίσιο των ευθυνών των μηχανικών». Η επισήμανση αυτή οφείλεται στο γεγονός των μεγάλων αλλαγών με τις οποίες οι αρμοδιότητες των πολεοδομικών υπηρεσιών αφαιρέθηκαν από αυτές και έχουν ήδη περάσει στους ιδιώτες μηχανικούς. Η αρχή έγινε με τις τακτοποιήσεις αυθαιρέτων, οι οποίες γίνονται ηλεκτρονικά χωρίς την μεσολάβηση πολεοδομικών υπηρεσιών, η συνέχεια δόθηκε με τον έλεγχο των οικοδομικών εργασιών που γίνεται από ιδιώτες μηχανικούς (ελεγκτές δόμησης) και τώρα επεκτάθηκε και στην ηλεκτρονική έκδοση αδειών δόμησης και τη θεσμοθέτηση της ηλεκτρονικής ταυτότητας των κτιρίων.
Το στοιχείο όμως που απουσιάζει πλήρως από τη νέα αυτή πολεοδομική μεταρρύθμιση είναι η απλοποίηση της πολεοδομικής νομοθεσίας, δεδομένο που κάνει τον κ. Καφετζάκη να επικαλείται ένα στοιχείο που προκαλεί δέος: «Στους νόμους των αυθαιρέτων έχουν εκδοθεί 1793 διευκρινιστικές απαντήσεις από το τμήμα του ΤΕΕ Πελοποννήσου έως σήμερα, διότι οι μηχανικοί έχουν υποβάλλει το ερώτημα στο συγκεκριμένο τμήμα που ξεκίνησε τη διαδικασία», αναφέρει. Παράλληλα, ο Πρόεδρος του Νομαρχιακού Τμήματος που έφερε το θέμα και στη χθεσινοβραδινή συνεδρίαση, αναφέρεται και «στην δαμόκλειο σπάθη» της τεράστιας ευθύνης που καταλογίζεται στον Έλληνα μηχανικό με τις υπερβολικές ποινές που οδηγούν στον «αφανισμό» του κλάδου.
«η συντριπτική πλειοψηφία των μηχανικών προσπαθεί να λειτουργήσει φιλότιμα μέσα στο χαώδες, ασαφές και αντιφατικό νομοθετικό πλαίσιο και συχνά κάτω από συνθήκες τρομοκρατίας, που απορρέουν από το βαρύ νομοθετικό πλαίσιο των ευθυνών των μηχανικών».
«Η πολυνομία, οι αντιφατικότητες και οι σκοπιμότητες έχουν καταλήξει στην αντιμετώπιση του μηχανικού ως οιονεί “αγορανομικά υπευθύνου” κάθε μελέτης ή κατασκευής», συμπεραίνει. Δηλώνει δε πως στη βάση αυτή, «είναι απαράδεκτο στο νέο νόμο να προβάλλεται ως ασφαλιστική δικλείδα για το ότι «θα κάνουν καλά τη δουλειά τους με τη δέουσα επιμέλεια», η απειλή επιβολής υπερβολικών ποινών που φτάνουν μέχρι και στην αφαίρεση της άδειας άσκησης επαγγέλματος, προσβάλλοντας το κύρος των μηχανικών και ενισχύοντας ένα καθεστώς διαρκούς ομηρίας τους».
Στο πλαίσιο αυτό, δηλαδή στον διακριτό διαχωρισμό και απαγκίστρωση της ποινικής και πειθαρχικής ευθύνης, από αυτήν της αστικής ευθύνης, πιστεύει πως «πρέπει να θεσμοθετηθεί ως υποχρεωτική η ασφάλιση της επαγγελματικής ευθύνης του μηχανικού και όχι η πειθαρχική και ποινική εξόντωσή του».
Έτσι, για παράδειγμα η ποινή για μηχανικό ο οποίος ενέταξε μικρές παραβάσεις στους νόμους των αυθαιρέτων μετά την 28/7/2011, είναι η αφαίρεση του διπλώματος για πάντα!
«Η στάση των Μηχανικών πρέπει να είναι αυστηρή και να διεκδικήσουμε την παραγωγή ενός απλού Τεχνικού και Πολεοδομικού Νομοθετικού πλαισίου, σε συνδυασμό με την θεσμοθέτηση της Ασφάλισης Αστικής Επαγγελματικής Ευθύνης Μηχανικού και την αποποινικοποίηση του Επαγγέλματος σε συνδυασμό με την διαβάθμιση και κατηγοριοποίηση της Πειθαρχικής ευθύνης, έως ότου αυτή φτάσει στην αφαίρεση του διπλώματος. Θεωρούμε ότι ο τεχνικός κόσμος της χώρας έχει συμβάλει σημαντικά στη μέχρι σήμερα ανάπτυξη του τόπου μας και έχει το εύλογο δικαιοπολιτικό αίτημα της αντιμετώπισής του σύμφωνα με τους πάγιους κανόνες και αρχές ενός σύγχρονου κράτους δικαίου», τονίζει ο κ. Καφφετζάκης.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΤΣΑΛΑΚΗΣ