Πόσο τυχεροί είμαστε που σε απόσταση μίας μόνο ώρας μπορούμε να βρεθούμε σε αυτό το μαγικό τοπίο; Αναφέρομαι στο τοπίο της υπέροχης φύσης του οροπεδίου Καθαρού, όπου η εποχή που διανύουμε είναι τουλάχιστον ένα μήνα πίσω, σε σχέση με τα πεδινά.
¡ Ένα υπέροχο χαλί χρωμάτων από κόκκινες παπαρούνες, μαχαιρίδες, κίτρινες και λευκές μαργαρίτες, τα άνθη των ασκορδουλάκων και βεβαίως- βεβαίως, αυτή την εποχή, ο ανθισμένος μωβ βίκος. Μοναδικό τοπίο, που είναι δύσκολο να περιγραφεί με λέξεις, θα αντικρίσουν όσοι μπορέσουν να βρεθούν στο οροπέδιο Καθαρού τις μέρες που ο βίκος (vicia sativa) βρίσκεται στην πλήρη άνθησή του!
¡ Ειδικότερα για το βίκο (από το αρχαιοελληνικό: βικία > βικίον > βίκος (λατινικά vicia = κουκί) να αναφέρουμε ότι σπέρνεται για να χρησιμοποιηθεί σα ζωοτροφή. Πριν μεστώσει τους καρπούς του, ξεριζώνεται και δίνεται σαν χορτάρι στα ζώα. Όταν μεστώσει τους καρπούς σε μέγεθος αρακά, αλωνεύεται και χρησιμοποιούνται και αυτοί σα ζωοτροφή.
ΛΕΩΝ.Κ.