Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης τελέστηκε στην Αγία Τριάδα η κηδεία της Ελένης Προκοπάκη, που έφυγε πρόωρα από τη ζωή, σε ηλικία μόλις 46 ετών, ύστερα από γενναία μάχη με την ασθένεια που την ταλαιπώρησε το τελευταίο διάστημα.
Η είδηση του θανάτου της σκόρπισε θλίψη σε συγγενείς, φίλους και σε όλους όσοι είχαν την τύχη να τη γνωρίσουν. Η Ελένη υπήρξε άνθρωπος χαμηλών τόνων, με ευγένεια, καλοσύνη και ψυχή φωτεινή. Με το χαμόγελό της και τη δοτικότητά της κέρδιζε την εκτίμηση και την αγάπη όλων.
Πλήθος κόσμου συνόδευσε την Ελένη στην τελευταία της κατοικία, θέλοντας να της πει το τελευταίο «αντίο» και να εκφράσει τη στήριξη και τη συμπαράστασή του στην οικογένειά της.
Η μνήμη της θα μείνει ζωντανή στις καρδιές όλων όσοι τη γνώρισαν και τη λάτρεψαν.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τη σκεπάζει.
Η ΕΘΟΑΝ
Η Ερασιτεχνική Θεατρική Ομάδα Αγίου Νικολάου της οποίας η Ελένη Προκοπάκη ήταν και πρόεδρος την αποχαιρέτησε με τα ακόλουθα λόγια:
Η Ελένη μας. Η ψυχή, το χαμόγελο, η δοτικότητα.
Ήταν από εκείνους τους ανθρώπους που δεν χρειάζεται να κάνουν πολλά για να φωτίσουν τον χώρο, αρκούσε να μπει μέσα.
Πάνω στο σανίδι, στην ταξιθεσία, στις πρόβες, στα παρασκήνια, στις κουβέντες και στα γέλια της ΕΘΟΑΝ, σε κάθε πρεμιέρα. Η Ελένη ήταν ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ. Με το εγκάρδιο χαμόγελό της, με την απλότητα και τη ζεστασιά της.
Διετέλεσε Πρόεδρος της ΕΘΟΑΝ, που με το πάθος της για το θέατρο και την ευαισθησία της ήξερε να εμπνέει και να ενώνει ανθρώπους και όνειρα. Στο πλαίσιο αυτό, δεν φοβήθηκε επίσης, ποτέ να αναλάβει τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις που της αναλογούσαν. Γιατί η Ελένη ήξερε να στέκεται σαν βράχος και στα εύκολα και στα δύσκολα.
Διαθέτοντας φυσικό υποκριτικό ταλέντο, ερμήνευσε διαφορετικούς και απαιτητικούς ρόλους στα θεατρικά έργα της ομάδας μας. Δεν θα ξεχάσουμε την Όλγα από την ‘’Αυλή των Θαυμάτων’’, την κυρία Ούργκα από το ‘’Παραμύθι’’, την κυρία Σόαμς από τη ‘’Μικρή μας Πόλη’’, την κυρία Ροκάρ από τον ‘’Ράφτη Κυριών’’, την κυρία Μορτέζ στον ‘’Άη Βασίλη’’, τη γυναίκα στο ‘’Αν αργήσω κοιμήσου’’, τον Μανδρακούλο στην παιδική σκηνή. Άγγιξε τις αγνές παιδικές καρδιές ως εμψυχώτρια στα μικρά μας Εθοανάκια. Και πόσες φορές η Ελένη μας, δεν χάρισε τη φωνή της, όπου της ζητήθηκε, για τις ανάγκες των έργων μας. Αυτή τη φωνή που μας μάγευε όλους και θα ηχεί για πάντα στα αυτιά μας!
Ελένη μας, Αγαπημένη ΟΛΩΝ ΜΑΣ, υπέμεινες στωικά τις δύσκολές σου στιγμές – που ακόμα και σε αυτές- δεν έχασες το χαμόγελό σου, την ελπίδα και τη θετική σου ενέργεια.
Ποιότητα, αξιοπρέπεια, καθαρό βλέμμα, ανιδιοτέλεια! Αυτά είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά που φανερώνουν το μεγαλείο ψυχής σου και σε καθιστούν όχι απλά έναν καλό άνθρωπο αλλά έναν άνθρωπο με Α κεφαλαίο, ένα πλάσμα τόσο ξεχωριστό που το φευγιό σου δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο.
Το κενό που αφήνεις είναι δυσαναπλήρωτο, αλλά κρατάμε ως πολύτιμη παρακαταθήκη μας τα λόγια σου, τις πράξεις και την καλοσύνη σου.
Θα μας συντροφεύεις, σε κάθε παράσταση, σε κάθε αυλαία, σε κάθε φως που ανάβει, σε κάθε γέλιο πριν την πρεμιέρα, σε κάθε χειροκρότημα.
Πόσο τυχεροί ήμασταν που βρεθήκαμε συνοδοιπόροι σε όλα αυτά τα θεατρικά ταξίδια!
Γι αυτά και για άλλα τόσα, σε ευχαριστούμε!
Καλό ταξίδι Λενάκι μας, με το γλυκό σου το χαμόγελο και το κόκκινο κραγιόν στα χείλη.
Αιωνία σου η μνήμη στην αγκαλιά του Θεού.
Η ομάδα που αγάπησες όλα αυτά τα χρόνια,
