Ένα φυτό που από αυτήν την περίοδο ανθίζει, είναι η ατσουμαλιά (Euphorbiacharacias), ένα θαμνώδες φυτό από τους βλαστούς του οποίου, όταν κοπούν, τρέχει γαλακτώδης χυμός, που ερεθίζει το δέρμα.
Ο Μανώλης Πιτυκάκης αναφέρει ότι στη λαϊκή ιατρική το χυμό αυτόν τον χρησιμοποιούσαν για τη θεραπεία του «μαλάθρακα» («του καλόγερου»). Λίγες σταγόνες, ύστερα από ένα μικρό άνοιγμα του μαλάθρακα, εξαφανίζουν το οδυνηρό αυτό σπυρί. Επίσης η λήψη μερικών σταγόνων με νερό από το στόμα βοήθα στη δυσκοιλιότητα, μια χρήση αρκετά συνηθισμένη παλαιότερες εποχές.
Με το γαλάκτωμα επίσης, πρακτική θεραπεύτρια στο χωριό Βουλισμένη του Μεραμπέλλου παρασκεύαζε ένα «βοτάνι» θεραπευτικό των ρευματισμών πολύ αποτελεσματικό, όπως τουλάχιστον βεβαίωναν πολλοί.
Ο Νίκος Μανιαδάκης από το Καλό Χωριό μας είχε ενημερώσει ότι: «όταν ήμασταν μικρά παιδιά και είχαμε ερεθιστεί κάτω από την κοιλιά, στη βουβωνική χώρα, η μάνα μας, μας έβαζε μερικές σταγόνες από το γάλα της ατσουμαλιάς σε ένα κομμάτι μπαμπάκι και το τοποθετούσε στο ερεθισμένο σημείο. Έμενε εκεί κολλημένο, σαν κατάπλασμα, μερικές ημέρες και μας περνούσε».
Για μία άλλη χρήση της ατσουμαλιάς στο Καλό Χωριό ο κ. Μανιαδάκης μας ενημέρωσε ότι «στο Καλό Χωριό είχαμε δύο λίμνες. Η μια είναι αυτή που ακόμα υπάρχει στην παραλία του Άγιου Παντελεήμονα και η άλλη κοντά στον Πρινιάτικο Πύργο, που τώρα έχει μπαζωθεί. Οι λίμνες αυτές είχαν κεφάλους του γλυκού νερού. Ρίχναμε τότε γάλα της ατσουμαλιάς μέσα στο νερό. Αυτό πήγαινε και κολλούσε στα βράγχια των ψαριών, με αποτέλεσμα αυτά να μην μπορούν να αναπνεύσουν. Το επόμενο πρωί τα μαζεύαμε στην επιφάνεια του νερού». Το ίδιο έκαναν και σε σημεία που γνώριζαν ότι υπήρχαν χέλια, όπως στις λιμνούλες στο φαράγγι Κατσικαντάρα του Καλού Χωριού. Οι άνθρωποι κόβανε ατσουμαλιές, τις πολτοποιούσαν και τις έριχναν στο νερό με αποτέλεσμα αυτά να ζαλίζονται και να πιάνονται πιο εύκολα!
ΥΓ.: Αν στην ατσουμαλιά προσθέσουμε ένα γράμμα, το «π», τότε έχουμε τη λέξη ατσουμπαλιά που σημαίνει τσαχπινιά ή σκανδαλιά και ατσούμπαλος είναι ο άταχτος, μια συνηθισμένη παλαιότερα λέξη για τα ζωηρά παιδιά.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ
