Της Ευαγγελίας Φανουράκη
Σε μια υλιστική περίοδο της ανθρωπότητας, που όλοι κυνηγάμε κινητά τελευταίας τεχνολογίας για να προβάλουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα ρούχα μας, τα αξεσουάρ μας, την διακόσμηση του σπιτιού ή του δέντρου μας χρησιμοποιώντας πάντα αποφθέγματα σοφίας και ταπεινότητας υπερθεματίζοντας πως το υπέρτατο αγαθό είναι η υγεία, πώς το αντιλαμβανόμαστε πραγματικά ως αγαθό και πώς το διαφυλάττουμε;
Εδώ και σχεδόν ένα χρόνο ο κόσμος μας όπως τον γνωρίζουμε απειλείται, ο χρόνος της ανθρωπότητας όπως τον γνωρίζουμε απειλείται… η υγεία μας και οι ζωές μας απειλούνται… Μέσα σε αυτό το χρόνο όλα όσα θεωρούσαμε δεδομένα έχουν ανατραπεί ακόμα και στον μικρόκοσμο μας….
Μέσα σε όλο αυτό τον κυκεώνα, έχουν χαθεί τζίροι ελεύθερων επαγγελματιών, θέσεις εργασίας, συνήθειες, ανθρώπινες ζωές, ενώ για κάποιους που επέζησαν, υπάρχουν βλάβες που κανένας δεν ξέρει αν και πότε θα οδηγήσουν σε μόνιμες αναπηρίες και σε εξελίξεις στο ασφαλιστικό και στην οικονομία του μέλλοντος…
Παράλληλα, στα «καφενεία» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης η διαμάχη παραμένει έντονη για την ύπαρξη του ιού, την προέλευση του, την αποτελεσματικότητα των θεραπειών και των εμβολίων, την καταπίεση που προκαλούν τα μέτρα… Σε μια περίοδο που το έθνος μας εορτάζει την επανάσταση του ‘21, έχουμε γεμίσει με επαναστάτες της μάσκας, του εμβολίου και των συναθροίσεων είτε ονομάζονται ρεβεγιόν ή οτιδήποτε άλλο… Άλλωστε, όλα είναι τόσο μακριά από εμάς…
«….μπορούμε να σμίγουμε στο χωριό μας γιατί είμαστε λίγοι και ξέρουμε ότι είμαστε όλοι υγιείς…» μου είπε ένας συμπολίτης μας χωρίς να μπορεί να δεχθεί κανένα επιχείρημα, στο ότι ένας φαινομενικά υγιής άνθρωπος μπορεί να μεταδίδει τον ιό, όντας ασυμπτωματικός φορέας.
«…δεν φοράμε την μάσκα στο γραφείο, γιατί ξέρουμε ότι προσέχουμε και δεν θα θέταμε ποτέ η μια σε κίνδυνο την υγεία της άλλης…», μου είπε μια άλλη συμπολίτης μας, επίσης χωρίς να μπορεί να δεχθεί ότι όλο αυτό είναι αλυσίδα που μετά από 3 ή 4 ή 5 κρίκους σπάει και μετά τους παίρνει όλους η μπάλα… Κι έτσι εσύ, που νοιάζεσαι, μπορεί να γίνεις η αιτία να νοσήσει κάποιος που αγαπάς…
«Είμαστε ένας καθαρός νομός, δεν χρειάζεται να υπερβάλουμε με τα μέτρα» ακούστηκε πολύ κι από πολλούς, μες τις γιορτές κι ύστερα ήρθε το Παλαίκαστρο…
Κάπου διάβασα πως «δεν έχει σημασία πώς πήγαν τα πράγματα, αλλά η αντίδραση μας σε αυτά». Δεν έχει σημασία αν ο ιός αυτός είναι αποτέλεσμα φυσικής επιλογής, Θεία Τιμωρία ή πείραμα μυστικών εργαστηρίων βιοτεχνολογίας. Δεν έχει σημασία αν συμφωνούμε με τα μέτρα ή όχι. Δεν έχει σημασία αν οι πρώτοι που προσβάλλονται είναι οι ηλικιωμένοι και οι ευπαθείς ομάδες. Δεν έχει σημασία αν αισθάνεσαι δυνατός και υγιής, ούτε αν θεωρείς ότι είσαι πιο «έξυπνος», «ικανός» και θα μπορούσες «καλύτερα». Το μόνο που έχει σημασία είναι το πώς αντιδράς σε αυτό που εξελίσσεται την κάθε στιγμή. Αυτή τη στιγμή.
Σίγουρα τα μέτρα δεν είναι εύκολα, η καταπίεση και ο φόβος μας επιβαρύνουν ψυχολογικά. Σίγουρα ο καθένας μας, ψάχνει έναν τρόπο κι έναν λόγο για να κρατηθεί. Ας είναι αυτός ο λόγος, η αγάπη στον συνάνθρωπο.
Στους πολέμους του παρελθόντος, πήγαιναν και θυσιάζονταν οι νέοι για να προστατέψουν τους γηραιούς και τα γυναικόπαιδα, εξίσου, σε αυτό τον «πόλεμο» οι παραγωγικές ομάδες θυσιάζονται για όλους μας. Οφείλουμε, λοιπόν, να κάνουμε αυτή τη θυσία να αξίζει, με τις πράξεις μας. Ας το έχουμε αυτό πυξίδα και λάβαρο όταν φοράμε σωστά την μάσκα μας, όταν αρνούμαστε ένα κάλεσμα σε φιλικό σπίτι όσο κι αν μας έχει λείψει. Κυρίως όμως, με το να είμαστε ειλικρινείς από το πρώτο σύμπτωμα, από την πρώτη υποψία ιδιαίτερα όταν μέσω της εργασίας μας, μπορεί να διασπείρουμε τον ιό στους συνανθρώπους μας και ας κρατηθούμε σπίτι. Είναι ανθρώπινο να νοσήσει κανείς, όμως είναι επιλογή, το να μην γίνει η αιτία να κολλήσει κάποιος άλλος, ειδικά μέσω της εργασίας του.
Οπότε, γι άλλη μια φορά, σε καλώ, αν εργάζεσαι σε χώρους που έρχεσαι σε επαφή με πολύ κόσμο είτε στην εστίαση ή σε μια δημόσια υπηρεσία ή στην εκπαίδευση, αν έχεις ταξιδέψει πρόσφατα, αν δεν τήρησες τα μέτρα επαρκώς μέσα στις γιορτές, υπάρχει ακόμα χρόνος να προστατέψεις τους γύρω σου, ξεκινώντας τώρα, ανεβάζοντας την μάσκα και στην μύτη, βάζοντας αντισηπτικό, σπάζοντας την αλυσίδα με κοινωνική αποστασιοποίηση για το διάστημα που ενημερώνει ο ΕΟΔΥ, πραγματοποιώντας το τεστ μέσω της πλατφόρμας testing.gov.gr ή σε συνεννόηση με την αρμόδια υπηρεσία του Δήμου σου (για τον Άγιο Νικόλαο στο 28413-40109).
Κλείνοντας, το υπέρτατο αγαθό του ανθρώπου, θεωρώ πως είναι ο χρόνος. Ο χρόνος που έχει ο καθένας από εμάς, να πράξει το σωστό. Ο χρόνος, να αγαπήσει τον συνάνθρωπο του, όπως τον εαυτό του και να θυσιάσει ότι πλασματικά θεωρεί προνόμιο του, για να τον προστατέψει. Ο χρόνος, που μη γνωρίζοντας την διάρκεια του, πρέπει να κάνουμε το κάθε λεπτό, την κάθε πράξη ν’ αξίζει.
Χρόνια πολλά!
Ευαγγελία Φανουράκη
Υγιεινολόγος MPh
Εντεταλμένη Δημοτική Σύμβουλος Υγείας, Ισότητας κι Εθελοντισμού – Συντονίστρια COVID-19 για τον Δήμο Αγίου Νικολάου
