Ούτε δύο μήνες πριν, το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel αποκάλυπτε ότι στα σχέδια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την αντιμετώπιση του προσφυγικού ρεύματος περιλαμβάνεται και η δημιουργία μεγάλου χώρου φιλοξενίας προσφύγων σε περιοχή της Αττικής και μάλιστα σε παλιές ολυμπιακές εγκαταστάσεις.
Το περιοδικό έκανε βέβαια λόγο για χώρο που θα μπορούσε να φιλοξενήσει ακόμη και 40.000-50.000 άτομα και είχε προκαλέσει την έντονη αντίδραση της κυβέρνησης, με τον αρμόδιο υπουργό Γιάννη Μουζάλα να δηλώνει άγνοια και να κάνει λόγο για «λύση πανικού» των Ευρωπαίων μπροστά στους τεράστιους αριθμούς των προσφύγων που φθάνουν στην πόρτα τους.
Ο κ. Μουζάλας ωστόσο με την ίδια αφορμή είχε αποκαλύψει ότι είχε ήδη συζητηθεί πρόταση για δύο χώρους φιλοξενίας στην Αττική και στην Θεσσαλονίκη, με δυνατότητες να φιλοξενήσουν από 8.000 – 10.000 άτομα ο καθένας.
Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών για εγκατάσταση των προσφύγων στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις του χόκεϊ στο Ελληνικό αποδεικνύουν ότι οι εταίροι μας και κυρίως ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και η Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ έχουν καταλήξει σε κάποια βασικά στοιχεία του σχεδίου αντιμετώπισης της κατάστασης και σκοπεύουν να τα δρομολογήσουν με κάθε τρόπο – ακόμη και με απευθείας συγκρούσεις και εκβιασμούς.
Οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο θεωρούν ότι ειδικά η Λέσβος και η Κως δεν μπορούν πλέον να αντεπεξέλθουν στο βάρος που καλούνται να σηκώσουν καθημερινά και πρέπει να δημιουργηθούν κέντρα πρώτης υποδοχής και στην Αθήνα. Είναι διατεθειμένοι μάλιστα να προσφέρουν για αυτό τόσο οικονομική όσο και τεχνική βοήθεια, αλλά και να αποστείλουν ειδικευμένο προσωπικό, είτε της FRONTEΧ, είτε της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
Στην Σύνοδο Κορυφής της Πέμπτης, η Ελλάδα θα βρεθεί, όπως φαίνεται, ενώπιον τετελεσμένων. Η φύλαξη των εξωτερικών συνόρων έχει αναχθεί σε βασική προτεραιότητα της Ευρώπης και το σχέδιο για την αντικατάσταση της FRONTΕΧ από μια δύναμη με επιχειρησιακή ετοιμότητα, η οποία θα μπορεί, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, να αναλάβει δράση ακόμη και χωρίς την συγκατάθεση του ενδιαφερόμενου κράτους.
Στο ίδιο πλαίσιο, αναγκαίες θεωρούνται από την Κομισιόν και οι κοινές περιπολίες των Ακτοφυλακών Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο – όπως και αν ονομάζονται. Για την Ευρώπη ίσως να μην τίθεται ιδιαίτερο ζήτημα κυριαρχίας, αφού η ίδια η ιδέα της ενωμένης Ευρώπης εμπεριέχει την παραχώρηση κυριαρχίας. Δεν συμβαίνει ωστόσο το ίδιο και με την Τουρκία, η οποία συστηματικά αμφισβητεί ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και η μέχρι τώρα πολιτεία της δεν υπόσχεται ομαλή συνεργασία στο Αιγαίο.
Για την Καγκελαρία, ο σκοπός προς το παρόν αγιάζει τα μέσα. Η Άγκελα Μέρκελ, στη δυσκολότερη στη δεκαετή θητεία ομιλία της στο συνέδριο της CDU, αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με την πλειοψηφία των στελεχών της που ζητούσαν να μειωθεί ο αριθμός των προσφύγων που φθάνουν στην Γερμανία.
Αυτό για τους Γερμανούς σημαίνει φύλαξη των εξωτερικών συνόρων, λειτουργία των Hotspots και στενή συνεργασία με την Τουρκία. Η άλλη επιλογή, ψιθυρίζεται άλλοτε πιο σιγανά και άλλοτε πιο δυνατά, είναι να θυσιαστεί η Σένγκεν. Και αυτό σήμερα τουλάχιστον δεν το θέλει κανείς, καθώς θα σήμαινε και επίσημα την πλήρη αποτυχία της ευρωπαϊκής ιδέας.
www.real.gr
