Τα σχολεία της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης παραμένουν κλειστά στο πλαίσιο του δεύτερου γενικού lockdown. Ωστόσο εξαίρεση αποτελούν όλο αυτό το χρονικό διάστημα τα σχολεία ειδικής αγωγής, ένα εκ των οποίων είναι και το ΕΕΕΕΚ Σητείας.
Όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ της ΑΝΑΤΟΛΗΣ το σχολείο στο πλαίσιο της διαμορφούμενης -λόγω της πανδημίας- κατάστασης λειτουργεί σε δύσκολες συνθήκες. Πρόκειται έτσι κι αλλιώς για μία εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση την οποία πρέπει να διαχειριστεί το έμψυχο δυναμικό -εκπαιδευτικό και μαθητικό- μίας δομής ειδικής αγωγής. Συνδυαστικά, όπως γίνεται αντιληπτό, όλοι αυτοί οι παράγοντες δημιουργούν επιπρόσθετες δυσκολίες.
Όμως καταβάλλονται υπεράνθρωπες προσπάθειες από όλους ώστε να τηρούνται τα μέτρα στο πλαίσιο του εφικτού. Οι δυσκολίες για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, με αναπηρίες, είναι μεγαλύτερες, πόσο δε όταν κάποια από τα παιδιά χρειάζονται συνεχή φροντίδα, απαιτείται άμεση επαφή με τους εκπαιδευτικούς και πόσο δε όταν η συγκεκριμένη σχολική μονάδα, από τότε που ξεκίνησε την λειτουργία της μέχρι και σήμερα, αντιμετωπίζει πρόβλημα… χώρου.
Ανεπάρκεια χώρων
Το στεγαστικό- κτηριολογικό ήταν και παραμένει πρόβλημα για το ΕΕΕΕΚ Σητείας.
Ο υπάρχων χώρος, όπου στεγάζεται το σχολείο, αποτελείται από μικρές αίθουσες -η μεγαλύτερη είναι 25 τ.μ. περίπου- και προκάτ αίθουσες, που συνολικά δεν επαρκούν υπό κανονικές συνθήκες για την κάλυψη των αναγκών του εκπαιδευτικού ειδικού προγράμματος.
Σε συνθήκες πανδημίας, οπότε πρέπει εκτός της χρήσης της μάσκας να τηρούνται και οι αποστάσεις, το πρόβλημα είναι εντονότερο.
Το προσωπικό
Αν και η φετινή χρονιά επεφύλασσε για το σχολείο μία καλή στελέχωση και το απαιτούμενο προσωπικό ανέρχεται συνολικά στον αριθμό των 14 ατόμων, έχουν δοθεί άδειες ειδικού σκοπού και το προσωπικό έχει μειωθεί, Ταυτόχρονα οι ανάγκες για την λειτουργία του σχολείου είναι αυξημένες λόγω συνθηκών covid κι ως εκ τούτου καθημερινά καταβάλλεται προσπάθεια για να εξασφαλίζεται μία κανονικότητα -σχετική, να υλοποιείται το σχολικό πρόγραμμα και να παρέχεται η απαιτούμενη κάλυψη των αναγκών των 14 παιδιών που φοιτούν στο σχολείο.
Στο σχολείο υπηρετούν επίσης αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, που μετακινούνται από άλλες πόλεις, όπως το Ηράκλειο, τα Χανιά, την Ιεράπετρα.
Για την τήρηση των μέτρων
«Οφείλουμε», ανέφερε η Διευθύντρια του ΕΕΕΕΚ κ. Ελένη Δρετάκη, «και τηρούμε τα μέτρα του covid. Έχουμε πάρει όλες τις απαιτούμενες προφυλάξεις. Είναι δύσκολο όμως να ικανοποιηθούν όλες. Κάνουμε τα πάντα, αλλά δεν μπορούμε να ορκιστούμε ότι όλα γίνονται τέλεια. Προσπαθήσαμε και προσπαθούμε για να μάθουν τα παιδιά μας να φοράνε μάσκα, να πλένουν συχνά και σχολαστικά τα χέρια τους. Χρησιμοποιούμε αντισηπτικά, όλοι μας, όλο το προσωπικό του σχολείου είναι σε διαρκή ετοιμότητα στην διάρκεια του μαθήματος, αλλά και των διαλειμμάτων.
Υπάρχει όλη η απαιτούμενη φροντίδα που οφείλουμε να παρέχουμε κι εννοείται ότι οι εκπαιδευτικοί φοράνε μάσκα συνεχώς. Όμως είναι δύσκολη όλη αυτή η κατάσταση. Είναι δύσκολο για τα παιδιά αυτά να τηρήσουν επ’ ακριβώς τα μέτρα γιατί και θα ξεχαστούν και θα βγάλουν τη μάσκα κάποια στιγμή και σιελόρροια θα ‘χουν και δεν μπορούν να τηρήσουν επ’ ακριβώς τους κανόνες των αποστάσεων. Δεν είναι ρομποτάκια».
Υπό συνθήκες δύσκολες λοιπόν λειτουργεί το ΕΕΕΕΚ και βέβαια διαρκής είναι η ανησυχία σε ότι αφορά την πιθανότητα να νοσήσει κάποιο παιδί ή εκπαιδευτικός.
Ο υπεύθυνος covid
Στο ΕΕΕΕΚ έχει οριστεί -βάσει όσων προβλέπονται- υπεύθυνος covid σε συνεργασία με την Διευθύντρια του σχολείου. Όμως ο υπεύθυνος covid ανήκει σε ευπαθή ομάδα, οπότε υπεύθυνη είναι τώρα μόνο η κ. Δρετάκη. Επίσης ενώ δόθηκαν οδηγίες από το υπουργείο για την απόκτηση εξοπλισμού -στολή covid, χειροπετσέτες κλπ., δε δόθηκαν βοηθητικές κατευθύνσεις για την προμήθειά του. Ούτε όμως και οικονομική στήριξη για την απόκτησή του, την οποία επωμίστηκε το σχολείο και κάλυψε από την χρηματοδότηση που λαμβάνει από την Σχολική Επιτροπή του Δήμου.
Και το ερώτημα
Είναι σημαντικό να είναι ανοικτό ένα σχολείο ειδικής αγωγής -και γενικότερα όλα τα σχολεία, αφού η συνεχής απόκτηση γνώσεων για τα παιδιά αυτά και κυρίως η συνεχής προσπάθεια κοινωνικοποίησής τους είναι καθοριστικοί παράγοντες για τη ζωή τους και για την διαμόρφωση της καθημερινότητας και της λειτουργικότητάς τους.
Όμως σε μία εποχή πανδημίας, όταν εφαρμόζεται γενικό lockdown, όταν σχεδόν τίποτα δεν λειτουργεί φυσιολογικά, όταν τα προβλήματα στην ειδική αγωγή είναι για χρόνια πολλά κι άλυτα, όταν οι ανάγκες για τα ΑΜΕΑ είναι πολύ περισσότερες πρακτικά από άλλους ανθρώπους κι άλλα παιδιά, δημιουργείται εύλογα η απορία: Πώς μπορεί να λειτουργήσει μία σχολική δομή ειδικής αγωγής με ασφάλεια; Σε μία κατάσταση πανδημίας, όταν πρώτο μέλημα είναι η διαφύλαξη της υγείας, ατομικής και δημόσιας, θεωρούνται «άτρωτοι» κάποιοι άνθρωποι;
