ΟΙ «ψαγμένοι» τουρίστες, είναι αυτοί του Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου. Δεν μπορούν όλοι και σίγουρα δεν μπορούν οι οικογένειες με παιδιά, να ταξιδέψουν αυτή την εποχή. Αυτοί που μπορούν – κυρίως συνταξιούχοι και ελεύθεροι επαγγελματίες – απολαμβάνουν περισσότερη ησυχία, καλύτερες θερμοκρασίες, καλύτερες τιμές και περισσότερη φύση.
ΕΝΑ από τα «στοιχήματα» του φθινοπωρινού τουρισμού είναι και ο Ελαιοτουρισμός. Η επίσκεψη στις μνημειακές ελιές, στα ελαιοτριβεία, οι ελαιογνωσίες, ακόμα και η συμμετοχή στο λιομάζωμα.
Όπως αναφέρει η στήλη “Πεννιές” της ΑΝΑΤΟΛΗΣ τον Ελαιοτουρισμό προσπαθεί εδώ και χρόνια μέσα από τις δράσεις του να προάγει ο Σύνδεσμος Ελαιοκομικών Δήμων της Κρήτης. Και έχει επιτύχει πολλά – στη Δυτική Κρήτη περισσότερα.
Μια σημαντική ημερίδα με ξεναγήσεις σε σημεία που μπορούν να αναδειχθούν στα πλαίσια του Ελαιοτουρισμού έγινε και στα μέρη μας.
ΕΔΩ θα δώσουμε δυο αριθμούς, όπως τους έδωσε ο Διευθύνων Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ Νίκος Μιχελάκης στην ομιλία του: Η Μνημειακή Ελιά και το Μουσείο Ελιάς Βουβών δέχονται 300-500 τουρίστες ημερησίως την θερινή περίοδο, περίπου 40.000 το έτος!
Ανάμεσα στα 96 ελαιόδεντρα που ο ΣΕΔΗΚ κατέγραφε και αξιολόγησε στην Κρήτη τα τελευταία χρόνια είναι η Μνημειακή Ελιά Καβουσίου, η Ιερή Ελιά της Μαθαίνας στη Λάστρο και η Φουρκολιά στο δρόμο προς Πισκοκέφαλο.
Αλλά ελαιοτουριστικά σημεία ενδιαφέροντος στον τόπο μας υπάρχουν πολλά: πολλά συνδυάζονται με τους αρχαιολογικούς μας τόπους. Καλύτερη οργάνωση και στοχευμένες δράσεις χρειάζονται! Να προσθέσουμε και την δημιουργικότητα και την καινοτομία;
