Κάθε φορά που περνώ δίπλα από ορισμένα παλιά σπίτια του Αγίου Νικολάου –όσα σώζονται ακόμα από τον περασμένο αιώνα– σταματώ να θαυμάσω το δάπεδο, σε αυτά που σώζεται ακόμα το βοτσαλωτό δάπεδο. Πρόκειται για ένα είδος μωσαϊκού περασμένων εποχών, που διατηρείται ακόμα σε ελάχιστα σπίτια. Ο Άγιος Νικόλαος είναι μια νέα πόλη και γι’ αυτό είναι λίγα τα παλιά σπίτια του Αγίου Νικολάου, με ιστορία μεγαλύτερη των 100 ετών.
Η τεχνική αυτή έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα. Στην Κρήτη, τουλάχιστον από τη 2η χιλιετία π.Χ., έχει βρεθεί δάπεδο διακοσμημένο με μικρά βότσαλα. Με προσεκτικά διαλεγμένα βότσαλα, οι τεχνίτες έστηναν γεωμετρικά μοτίβα και παραδοσιακά σχέδια που έδιναν χαρακτήρα σε κάθε αυλή. Τα δάπεδα αυτά δεν ήταν μόνο όμορφα, αλλά και λειτουργικά, καθώς κράταγαν δροσιά το καλοκαίρι, εξασφάλιζαν αντιολισθητικότητα και άντεχαν στον χρόνο και την υγρασία.
ΛΕΩΝ.Κ.
