Το ίδιο δυνατός και όπως πάντοτε απόλυτος πρωταγωνιστής και πρωταθλητής επέστρεψε στις μεγάλες διοργανώσεις της IPC (International Paralympic Committee) ο Γιώργος Κωστάκης, καταφέρνοντας να παραμείνει στο βαθμό του εφικτού ανεπηρέαστος από την μεγάλη χρονικά αποχή που είχε από επίσημους αγώνες, έχοντας δεχθεί το ισχυρότερο πλήγμα που θα μπορούσε κάποιος αθλητής. Η απόφασή του όχι απλώς να μην το βάλει κάτω, αλλά να συνεχίσει την προσπάθειά του μαζί με τους δικούς του ανθρώπους αθόρυβα, με πολλή δουλειά και με την ίδια συνέπεια όπως πάντοτε έκανε, δικαιώθηκε και το εγχείρημά του να στέφθηκε με επιτυχία και διατηρήθηκε στα ίδια επίπεδα αγωνιστικά.
Ο δρόμος προς την κορυφή της Ευρώπης δεν ήταν άγνωστος για αυτόν και ακόμη και μετά από μια επταετία, όμως σίγουρα αυτή τη φορά ήταν πιο δύσκολο το να βρεθεί σε αυτήν και σίγουρα η νέα του επιτυχία έχει ακόμη μεγαλύτερη αξία. Πλέον θέλει και στοχεύει, σε ανάλογη συνέχεια, να διατηρηθεί σε αυτά τα επίπεδα τα επόμενα χρόνια, παρ’ ότι ο μεγάλος του στόχος δεν μπορεί να περιμένει. Είναι τη φετινή σεζόν και σε μερικές εβδομάδες, στους Παραολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο, έχοντας όλες τις δυνατότητες να τα καταφέρει και να εξασφαλίσει το εισιτήριο για το κορυφαίο αθλητικό γεγονός του πλανήτη και θέλει και τον παράγοντα τύχη να τον βοηθήσει να κάνει το όνειρο του, όπως και κάθε αθλητή πραγματικότητα.
Η κατηγορία Τ47 στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα το οποίο φιλοξενήθηκε πριν δέκα ημέρες στο στάδιο “Ζντζίσλαβ Κρζίσκοβιακ” του Μπιντκότζ της Πολωνίας, «βάφτηκε» γαλανόλευκη από την εντυπωσιακή παρουσία και προσπάθεια του 34χρονου αθλητή από τη Φουρνή Νεαπόλεως, με το άλμα του στα 6.45μ. να του δίνει την πρωτιά, κρατώντας μάλιστα σταθερότητα στην εμφάνιση και τα άλματα του (6.43 μ., 6.39μ., 6.36μ., 6.40μ.), όμως μπορεί, θέλει και αναζητά κάτι περισσότερο, προκειμένου να κερδίσει μια θέση στην ελληνική αποστολή για το Τόκιο.
«Χαρούμενος που μπόρεσα και επανήλθα»
Ο Μεραμπελιώτης άλτης του ΑΣ «Σπάρτακος», μίλησε στην ΑΝΑΤΟΛΗ και το δημοσιογράφο Μανόλη Μαρκάκη για την επιστροφή του και πάλι σε διεθνείς διοργανώσεις ως μέλος της Εθνικής, τη διοργάνωση του Μπιντκότζ, το αποτέλεσμα, αλλά και τη συνέχεια.
Αρχικά και για το πώς αισθάνθηκε κατά την ενσωμάτωσή του στην Ελληνική ομάδα, ανέφερε: «Αισθάνθηκα πολύ όμορφα. Ήταν κάτι που μου είχε λείψει πάρα πολύ και είμαι πολύ χαρούμενος που μπόρεσα και επανήλθα μετά από τόσα χρόνια σε μια τέτοια διοργάνωση κατακτώντας την πρώτη θέση. Αρκετά από τα παιδιά που ήμασταν και πιο παλιά ήταν και πάλι εκεί και γνώριζα σχεδόν όλους τους συναθλητές-τριες μου, με τους οποίους είχα κρατήσει πάντως επαφή όλα αυτά τα χρόνια. Ένιωθα πραγματικά πολύ όμορφα και πάλι, καθώς είναι κάτι ξεχωριστό να εκπροσωπείς τη χώρα σου και να φοράς το εθνόσημο σε αγώνα του εξωτερικού».
Σχετικά με τη διοργάνωση στο Μπιντκότζ, είπε «Ήταν όλα πολύ ωραία, σε ένα όμορφο και περιποιημένο στάδιο, παρ’ ότι την πρώτη ημέρα υπήρχε βροχή και κρύο κάτι φυσιολογικό για την συγκεκριμένη χώρα όμως, αλλά την ημέρα του αγώνα είχαμε καλό καιρό και θερμοκρασία λίγο μεγαλύτερη από του είκοσι βαθμούς. Το μόνο αρνητικό ήταν ότι κατά τη διάρκεια του αγώνα ήταν ο αντίθετος άνεμος».
«Δεν το περίμενα»
Σε ότι έχει να κάνει με το επίπεδο το οποίο συνάντησε στην κατηγορία Τ47, δήλωσε «Ήταν λίγοι οι ίδιοι αθλητές με παλαιότερα και αυτή τη φορά νομίζω ήταν πιο δύσκολα. Τα νέα παιδιά που συνάντησα έκαναν το συναγωνισμό να είναι μεγαλύτερος, το επίπεδο ήταν υψηλότερο από άποψη επιδόσεων. Χαρακτηριστικό είναι ότι πήγα εκεί με την τέταρτη επίδοση, όμως μπόρεσα και διαχειρίστηκα θεωρώ καλύτερα τις συνθήκες του αγώνα και τον αντίθετο άνεμο που ήταν έντονος και έτσι ήρθε αυτό το αποτέλεσμα».
Στο αν ο ίδιος πίστευε και περίμενε σε μια τέτοια εμφάνιση και στη νίκη του, ο Κωστάκης απάντησε «Να πω την αλήθεια δεν το περίμενα. Σίγουρα όμως πίστευα ότι μπορώ να βρεθώ μέσα στις πρώτες θέσεις των μεταλλίων, σύμφωνα με τα όσα είχα καταφέρει και στο παρελθόν, αλλά κυρίως βάσει της προετοιμασίας που έκανα όλους τους προηγούμενους μήνες. Τελικά ήρθε το καλύτερο δυνατό και το ιδανικό από τη στιγμή που είμαι υγιής και αυτό μου επέτρεψε να επανέλθω και ευχαριστώ τον Θεό γι’ αυτό».
«Ήταν μια δικαίωση»
Στο τι αισθάνθηκε όταν και έγινε γνωστό πως ήταν ο νικητής, δήλωσε «Ένιωσα υπέροχα. Σαν να ανταμείβονται οι κόποι μου κατά κάποιο τρόπο και ξέσπασα λίγο αργότερα όταν και συνειδητοποίησα τι πραγματικά συνέβη. Ήταν μια δικαίωση προσωπική. Ήξερα ποιος είμαι και τι μπορώ να κάνω και αυτό συνέβη. Το χρειαζόμουν, το είχα ανάγκη, γιατί είχα κάνει πάρα πολλή προπόνηση για να είμαι απόλυτα έτοιμος για αυτόν τον αγώνα και όταν σε βρίσκει πρώτο δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψεις τα συναισθήματά σου. Ιδιαίτερα όταν ανεβαίνεις πάλι στο βάθρο και ακούς τον εθνικό ύμνο, το πιο σημαντικό».
Αυτό που μέτρησε περισσότερο για αυτή την εμφάνιση και τη νίκη του, όπως είπε ήταν: «Ότι δεν σταμάτησα ούτε μια μέρα όλα αυτά τα χρόνια την προπόνηση περιμένοντας αυτόν τον αγώνα και μια τέτοια μεγάλη διοργάνωση για να αποδείξω ξανά ότι είμαι εδώ. Είχα πάρα πολλή επιμονή, υπομονή και πίστη σε αυτό που θέλω να κάνω και ότι μπορώ να επανέλθω γιατί ήταν κάτι πολύ δύσκολο μετά από τόσο καιρό. Πολύ σημαντικό επίσης ήταν η στήριξη των δικών μου ανθρώπων, της οικογένειας μου, της γυναίκες μου, του προπονητή μου που έμεινε δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια».
Στο κατά πόσο τον επηρέασε η πολυετής απουσία του από τέτοιου βεληνεκούς διοργανώσεις και αν αυτό το χρυσό έχει μεγαλύτερη αξία από το προηγούμενο (2014), ανέφερε «Δεν μπορώ να πω ότι ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα. Σίγουρα ένιωθα μια μικρή διαφορά από το ότι είχα αρκετά χρόνια να βρεθώ σε τέτοιο αγώνα, είχα λίγο άγχος παραπάνω κάτι φυσιολογικό νομίζω, αλλά ευτυχώς πήγαν όλα καλά. Δεν ξεχωρίζω μετάλλια και κάθε ένα έχει την ίδια αξία. Όμως ίσως αυτό να έχει λίγη μεγαλύτερη αξία, καθώς μετά από τόσα χρόνια αυτή τη φορά ήταν πιο δύσκολο».
«Μπορώ να κάνω μια καλύτερη επίδοση»
Αυτό που κυνηγούσε και δεν ήρθε και συνεχίζει να κυνηγάει δεν είναι άλλο από την είσοδο του στην Ελληνική παραολυμπιακή ομάδα και για το πώς θα έρθει αυτό, είπε «Για το Τόκιο είναι συγκεκριμένες οι θέσεις και δεν υπάρχουν όρια, όποτε συνεχίζω να προσπαθώ για ένα άλμα το οποίο θα με φέρει όσο πιο ψηλά γίνεται στην Παγκόσμια κατάταξη. Θεωρώ ότι μια επίδοση κοντά στα 6.90μ. πιθανότατα είναι ικανό να με κάνει να διεκδικήσω την πρόκριση μου και ελπίζω να έρθει».
Τι έφταιξε και αυτό δεν ήρθε στο Μπιντκότζ, είπε «Ο αντίθετος άνεμος που προανέφερα ήταν ο κύριος λόγος που δεν μπόρεσα να φτάσω στα στάνταρ της απόδοσης μου, το ότι ο αγώνα ήταν πρωί και αυτά είναι κάποιες λεπτομέρειες που έπαιξαν ρόλο και δείχνουν ότι μπορώ να κάνω μια καλύτερη επίδοση».
Πλέον για τον επόμενο στόχο έκανε γνωστό ότι «Η προετοιμασία συνεχίζεται και πάλι με καθημερινές προπονήσεις σε Άγιο Νικόλαο και Ιεράπετρα όπως και πριν, πάνε καλά και ελπίζω να φέρουν το άλμα που θέλουμε. Έγινε προσπάθεια αυτές τις ημέρες να βρω κάποια διοργάνωση στο εξωτερικό προκειμένου να πάρω μέρος, όμως το ότι δεν ξέρουμε πάλι τι καιρικές συνθήκες θα αντιμετωπίσουμε για να κάνω την επίδοση που χρειάζομαι και επειδή η προσπάθεια που θέλω να κάνω πρέπει να είναι η καλύτερη δυνατή με κάνουν να είμαι επιφυλακτικός από τη στιγμή που υπάρχει και το Πανελλήνιο πρωτάθλημα. Το ότι ο συνθήκες στη χώρα μας θα είναι καλύτερες και ξέρω τι θα συναντήσω με έχουν κάνει να επικεντρωθώ στο Πανελλήνιο 9-11 Ιουλίου στη Θεσσαλονίκη και το «Καυταντζόγλειο» στάδιο, όπου θεωρώ ότι θα είναι πιο εύκολο να κάνω το άλμα που πρέπει, με το να βρεθώ ξανά στο εξωτερικό με άγνωστες καιρικές συνθήκες και με την όλη κατάσταση που επικρατεί με τον κορονοϊό».
